- H Πράξη -

Τα πεζοδρόμια είναι φίδια
που κυκλώνουν τα σπίτια
Εγώ σε μια τρύπα στην μεγάλη πόλη
ή εγώ μια τρύπα αυτής της πόλης
Χιλιάδες κόσμοι πάνω σε ρόδες
Μην κατεβάζεις το τζάμι
λόγια που πάνε χαράμι
πολλά έχουμε να πούμε ακόμη
Σου ζητάω ένα συγγνώμη
για όσα δεν πρόκειται να κάνω
Ζήτησε μου κι εσύ
για όσα δεν θα μου ζητήσεις

Η βροχή πέφτει γεμάτη απαιτήσεις
τα λουλούδια βρωμάνε
τα χρώματα δραπετεύουν
τα τζάμια πάλλονται σαν απλωμένα ρούχα
η μουσική αυτοπεριορίζεται
ένα μωρό ξυρίζεται
στον καθρέπτη της ζωής του
Θέλω να πέσω στο πηγάδι της φωνής σου
και να ανασηκώνομαι με κάθε λέξη
Ποιος δαίμονας σε έχει από εμένα κλέψει
Ποιος μάντης το είχε προβλέψει
Ποιο μάνταλο το χέρι μου δεν έχει στρέψει
Πέθανε η σκέψη, από την πολλή σκέψη
Και ξέμεινε η πράξη, μόνη να πράξει