Κωνσταντίνος Σύρμος

Η Γεωργία έμεινε παραπληγική και λέει για την ζωή της μετά το ατύχημα όλα αυτά τα υπέροχα, τις κατακτήσεις που κατάφερε, εσωτερικές και εξωτερικές. Και λες να ένας νέος άνθρωπος που κατανοεί επιτέλους την ουσία! Ε όλα αυτά εξαϋλώνονται στην τελευταία παράγραφο, όπου και καταλήγει η νεαρή με κάτι ακατανόητο κατ' εμέ. Σκέφτομαι πως τελικά.... ό,τι κι αν κάνει η κερά δασκάλα η Ζωή, οι άνθρωποι δεν μαθαίνουν.ποτέ! - Φέτος τον χειμώνα ήμουν όλη τη χειμερινή σεζόν στο βουνό της Βασιλίτσας, κάνοντας σκι με τον Μάκη και τον προπονητή του, οι οποίοι μου έκαναν εκπαίδευση. - Τα τελευταία καλοκαίρια τα πέρασα κάνοντας κανό, κολύμπι, wakeboard, kitesurf, κατάδυση και ποδήλατο, με τον Μάκη να με μαθαίνει να αντεπεξέρχομαι σε όλα αυτά. Παίζω και μπάσκετ, ενώ μου αρέσει ιδιαίτερα και η ξιφασκία. - Βγαίνοντας από κάτι τέτοιο βλέπεις διαφορετικά τη βαρύτητα του να ζεις, γιατί καταλαβαίνεις πόσο λεπτή είναι η γραμμή ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο. Εκτιμάς τα μικρά πράγματα της καθημερινότ...

Ειν' η ψυχή μου στεγνή σαν χαώδες πηγάδι σταγόνα δεν θα βρεις  στον πυθμένα ν' αγγίξεις Μην ρωτάς το γιατί παντού βλέπω σκοτάδι εγώ μαύρο θα βλέπω  όσο φως κι αν μου δείξεις Ειν' ο χρόνος πολύς  που η ζωή μου βαστάει μην μου δώσεις ελπίδα  να διψώ για να ζήσω απ' το καράβι αυτό  που μακριά σου με πάει για 'σένα μη ζητάς  στη θάλασσα να βουτήξω Πέτρινη έχω καρδιά μια μέδουσα είχε κοιτάξει τότε που είχα φτερά  κι αληθινά γελούσα τώρα ζω σαν σκιά  όσων κάποτε ζούσα φτηνό του πίνακα  αντίγραφο ,  που 'χα κάποτε υπάρξει Είναι αργά για χαρά είν' αργά για αγγέλους δεν ζητάω πολλά μόνο μια ήσυχη τρύπα εσύ φύγε μακριά  ξέχνα όλα όσα είπα ήταν το κύκνειο άσμα  του αναπόφευκτου τέλους

Πηγή:  iART , συνέντευξη. του Κωνσταντίνου Σύρμου 11/04/2018 Ο Πάνος Πιλάτος είναι μια πολυσχιδής προσωπικότητα, ως άνθρωπος και καλλιτέχνης. Κινείται σε ευρύ φάσμα της τέχνης με κυρίαρχες εκφράσεις το γραπτό λόγο, την φωνή και την μουσική του. Δεν θα τον δεις στην τηλεόραση, δεν θα τον ακούσεις στο ραδιόφωνο, δεν θα τον διαβάσεις στα περιοδικά γιατί εκείνα που έχει να πει μέσω της εκάστοτε τέχνης που επιλέγει, στοχεύουν στην αφύπνιση και την κινητοποίηση του καθενός από εμάς. Τον γνωρίζουμε μέσα από την συνέντευξή που παραχώρησε και τον ευχαριστώ πολύ για την τιμή. Πάνο, υπήρξες αρχισυντάκτης στα περιοδικά Penthouse, στο παλιό Μετρό, στο Μουσικό Café. Πέρασες από διευθυντικές θέσεις σε πάνω από 45 περιοδικά/εφημερίδες. Τι σε έσπρωξε από την mainstream αγορά στην δημιουργία διάφορων labels, όχι μόνο απεξαρτημένων από το σύστημα αλλά και που στρέφονται «εναντίον» του; Εργάστηκα για περισσότερες από δύο δεκαετίες στα media, ναι. Παράλληλα με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα...