Ζωντανος..

Δεν θα διαλέξω να διαβώ αυτόν τον δρόμο

να γίνω άτι κ τροχός της άμαξης σου

μπηγμένο μέσα μου το ξύλινο σπαθί σου

την νύχτα αυτή αιμορραγώ με άγριο πόνο

Μέσα μου οι δαίμονες που έχω περιθάλψει

σαν σκύλοι γρύλλιζαν κάθε που σε ζητούσα

ίσως σε ζητωκραύγαζαν ίσως με πενθούσαν

όταν τον τύμβο σκέπαζα που είχα μόλις σκάψει

Κι έμεινα μόνος να αναπνέω υγρό χώμα

θαμένος μέσα μου μα κι έξω από μένα

έκαιγα μέσα μου μα έξω όλα βρεγμένα

μπουκάλι άδειο που του σφράγισαν το πώμα

Κι έμεινα θεέ μου να σε κοιτάζω απαθής

δεν ανοιγόκλειναν τα χείλη μα μιλούσα

δε σ' αντίκρυσα ποτέ, μ' απόψε σε κοιτούσα

με μάτια κλειστά με ξύλο σκεπασμένα

Γύρω μου φύτρωσαν άγρια χόρτα

άνοιξα τα μάτια μα βλέπω μόνο σκοτάδι

που είναι το τούνελ, το φως κι μεγάλη πόρτα;

δεν βλέπω παράδεισο, δεν βλέπω άδη

νιώθω σταγόνες να κυλούν στο πρόσωπο μου 

πως γίνεται σκέφτηκα οι νεκροί να ιδρώνουν; 

πάγωσα... ούρλιαξα λέγοντας "είμαι ζωντανός!"

μα δεν με άκουσαν ποτέ, μέσα απ' το φέρετρο μου...