- Ντουέτο -

(drawing by Can-Cat, deviantart.com)

Στον αξέχαστο λαιμό σου
που δενόμουν και λυνόμουν
όσο πάνω του σφιγγόμουν
με την σκέψη παιδευόμουν
να του κόψω την ανάσα;
ή στολίδι να γινόμουν

Φτάνοντας ως τους καρπούς σου
ξάφνου μεταμορφωνόμουν
μέσα τους αργά χωνόμουν
σαν το κοφτερό ξυράφι
σε ντελίριο χανόμουν
σαν την ευθύνη απ' τα λάθη
ύστερα αποτραβιόμουν

Γλιστρώντας μέχρι τους μηρούς σου
σαν κλειδί μες το λουκέτο
το μυαλό μου απορρόφησε το
είπα και 'μεινε το δέρμα σκέτο
και κατάλαβα πως θα 'μουν
ένας μόνος παριστάνοντας ντουέτο