Οι Σιωπές...

Από -


Οι σιωπές μετά τα σ' αγαπώ σου
Είναι σαν μπαλαρίνες
που ποτέ δεν χάνουν βήμα
είναι σαν κύμα τόσο αργό
που κοιμήθηκε στην αμμουδιά
είναι σαν λουλουδιού ευωδιά
που ως τα σύννεφα έχει φτάσει
σαν πουλί με κομμένα φτερά
που κατάφερε ξανά να πετάξει

Στις σιωπές μετά τα σ' αγαπώ σου
κρύβονται χιλιάδες φωναχτά σ' αγαπώ
κρύβονται μάγοι που το σκοτάδι κάνουν φως
κι εγώ ένας θνητός που πάνω τους ταξιδεύει
και μες' την ησυχία τους γίνεται θεός

Οι σιωπές μετά τα σ' αγαπώ σου
Είναι σαν άψυχα αντικείμενα 
που νότες άρχισαν να ακούν
είναι σαν αλλόκοτα παλάτια
που οι βασιλιάδες, τους υπηρέτες υπακούν
είναι σαν παλιό κρασί
που έφτασε η γιορτή για να τ’ ανοίξουν
κ το ποτήρι που το είχε ερωτευθεί
περιμένει με το κρασί να το γεμίσουν...


Σχόλια

  1. Eύη Καφούρου Αλιπράντη10 Φεβρουαρίου 2009 στις 7:33 π.μ.

    να σπάσω λίγο τη σιωπή με ένα σ' αγαπώ;
    μπα, θα την κρατήσω λίγο ακόμη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κωνσταντίνος Σύρμος10 Φεβρουαρίου 2009 στις 7:40 π.μ.

    η σιωπή ίσως να λέει περισσότερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευαγγελία Πατεράκη11 Φεβρουαρίου 2009 στις 12:04 π.μ.

    ...Είναι σαν κορίτσια,
    με βλέμμα που πλανάται
    στους ορίζοντες
    κι ύστερα στο φεγγάρι στέκει
    και πάλι ονειρεύεται
    το επόμενο σ' αγαπώ...

    Φιλί!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κωνσταντίνος Σύρμος11 Φεβρουαρίου 2009 στις 12:07 π.μ.

    εντυπωσιακή η συνέχιση σου Λίτσα μου...

    Φιλί!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. El Corazon11 Φεβρουαρίου 2009 στις 2:32 μ.μ.

    H σιωπή καμια φορά ειναι χρυσος
    ένας βαθύς ποταμός ..

    Πανέμορφο για μια φορά ακόμα ..

    Την καλημέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κωνσταντίνος Σύρμος11 Φεβρουαρίου 2009 στις 2:35 μ.μ.

    Η σιωπή είναι η κατανόηση των λέξεων...

    να 'σαι καλά κ όμορφο ξύπνημα να έχεις! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φαίδρα Φις12 Φεβρουαρίου 2009 στις 2:34 π.μ.

    πανέμορφη γραφή
    προφανώς το έναυσμα
    ευθύνεται
    το μεσοδιάστημα μεταξύ
    των σιωπών
    ή μεταξύ των σ'αγαπώ

    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κωνσταντίνος Σύρμος12 Φεβρουαρίου 2009 στις 2:46 π.μ.

    είναι κάτι σ' αγαπώ... που λέγονται κ μετά κοιτιέσαι με τον άλλο στα μάτια... κ σαν να ερωτοτροπούν οι ψυχές....

    σε ευχαριστώ... σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κωνσταντίνος Κόλιος12 Φεβρουαρίου 2009 στις 5:52 π.μ.

    Tόχεις -που λένε και οι νεολέοι-
    μιλώ για τον τρόπο και το ύφος...
    το υπόλοιπο απλά γλιστρά και ξεδιπλώνεται.

    όμορφη καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κωνσταντίνος Σύρμος12 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:50 π.μ.

    να 'σαι καλά φίλε,
    καλά τα λεν οι νεολαίοι :)

    ήρεμο απόγευμα να έχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Mina15 Φεβρουαρίου 2009 στις 12:36 π.μ.

    Τα "ερωτικά" σου θα τα σχολιάσω όταν ερωτευθώ..τώρα δεν μου βγαίνει με τίποτα όμως!! Δεν τα νοιώθω παιδί μου!!! Φιλί πεταχτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κωνσταντίνος Σύρμος15 Φεβρουαρίου 2009 στις 1:47 π.μ.

    εδώ θα 'ναι κ θα σε περιμένουν... αλλά άντε... αργείς! :)

    Φιλί στο μαγουλάκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε με πάθος!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

Από -
Εικόνα
Ειν' η ψυχή μου στεγνή σαν χαώδες πηγάδι σταγόνα δεν θα βρεις  στον πυθμένα ν' αγγίξεις Μην ρωτάς το γιατί παντού βλέπω σκοτάδι εγώ μαύρο θα βλέπω  όσο φως κι αν μου δείξεις Ειν' ο χρόνος πολύς  που η ζωή μου βαστάει μην μου δώσεις ελπίδα  να διψώ για να ζήσω απ' το καράβι αυτό  που μακριά σου με πάει για 'σένα μη ζητάς  στη θάλασσα να βουτήξω Πέτρινη έχω καρδιά μια μέδουσα είχε κοιτάξει τότε που είχα φτερά  κι αληθινά γελούσα τώρα ζω σαν σκιά  όσων κάποτε ζούσα φτηνό του πίνακα  αντίγραφο ,  που 'χα κάποτε υπάρξει Είναι αργά για χαρά είν' αργά για αγγέλους δεν ζητάω πολλά μόνο μια ήσυχη τρύπα εσύ φύγε μακριά  ξέχνα όλα όσα είπα ήταν το κύκνειο άσμα  του αναπόφευκτου τέλους
Διαβάστε περισσότερα

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)

Από -
Εικόνα
  Η πρώτη μου ποιητική συλλογή «Εμφάνεια», εκδ. Βακχικών, 2020, έχει ανθολογηθεί στις εξής ανθολογίες: -      «ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΏΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ», του Γιώργου Χ. Θεοχάρη: «Ο,ΤΙ ΧΑΡΤΟΚΟΠΤΕΙ ΕΝ ΤΩ ΑΜΑ, ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΕΙ», εκδ. Ρώμη. -     «ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ 2020», επιμέλεια: Πόπη Αρωνιάδα, Κώστας Λαντάβος. Υπεύθυνος Σειράς: Ντίνος Σιώτης. Εκδ. Κοινωνία των Δεκάτων. Κριτικές για την «Εμφάνεια»: - «Τα Ποιητικά», τεύχος 46, από τον Γιώργο Βέη. - "Culture Book":  Η θεολογία, εκεί έξω/ Κωνσταντίνος Σύρμος, «Εμφάνεια» - Κριτική από τον Απόστολο Θηβαίο - "Culture Book":  Ο αστικός ποιητικός νεονατουραλισμός του Κωνσταντίνου Σύρμου - Κριτική από τον Δήμο Χλωπτσιούδη - "Paspartou", διαβάστε ΕΔΩ , από τον Γιώργο Ρούσκα - «Περί Ου», διαβάστε  ΕΔΩ , από την Ανθούλα Δανιήλ -  "texnesonline", διαβάστε ΕΔΩ
Διαβάστε περισσότερα

Ζωντανος..

Από -
Εικόνα
Δεν θα διαλέξω να διαβώ αυτόν τον δρόμο να γίνω άτι κ τροχός της άμαξης σου μπηγμένο μέσα μου το ξύλινο σπαθί σου την νύχτα αυτή αιμορραγώ με άγριο πόνο Μέσα μου οι δαίμονες που έχω περιθάλψει σαν σκύλοι γρύλλιζαν κάθε που σε ζητούσα ίσως σε ζητωκραύγαζαν ίσως με πενθούσαν όταν τον τύμβο σκέπαζα που είχα μόλις σκάψει Κι έμεινα μόνος να αναπνέω υγρό χώμα θαμένος μέσα μου μα κι έξω από μένα έκαιγα μέσα μου μα έξω όλα βρεγμένα μπουκάλι άδειο που του σφράγισαν το πώμα Κι έμεινα θεέ μου να σε κοιτάζω απαθής δεν ανοιγόκλειναν τα χείλη μα μιλούσα δε σ' αντίκρυσα ποτέ, μ' απόψε σε κοιτούσα με μάτια κλειστά με ξύλο σκεπασμένα Γύρω μου φύτρωσαν άγρια χόρτα άνοιξα τα μάτια μα βλέπω μόνο σκοτάδι που είναι το τούνελ, το φως κι μεγάλη πόρτα; δεν βλέπω παράδεισο, δεν βλέπω άδη νιώθω σταγόνες να κυλούν στο πρόσωπο μου  πως γίνεται σκέφτηκα οι νεκροί να ιδρώνουν;  πάγωσα... ούρλιαξα λέγοντας "είμαι ζωντανός!" μα δεν με άκ...
Διαβάστε περισσότερα

Θέλω...

Από -
Εικόνα
Θέλω σαν τρελός να με αγκαλιάσεις μα μην το κάνεις μην το κάνεις αν φύγεις μετά στην αγκαλιά σου θα βρω το σπιτικό μου έναν πλανήτη όλον δικό μου μα ότι ψάχνω μακριά μου πάντα πετά Κι όταν φύγεις σκέψου πως θα 'μαι σαν πέτρα στο κέντρο μιας αμμουδιάς θα σε ζητώ, θα σε θυμάμαι μόνο καπνός σβησμένης φωτιάς Θέλω σαν τρελός να με αγκαλιάσεις μα μην το κάνεις μην το κάνεις γιατί θα θέλω ξανά στο σώμα σου η καρδιά μου θ' αποροφηθεί σε δικιά σου θα μεταμορφωθεί και δεν θα έχω δικό μου τίποτα πια Κι όταν φύγεις σκέψου πως θα 'μαι σαν πέτρα στο κέντρο μιας αμμουδιάς θα σε αναζητώ, θα σε θυμάμαι μόνο καπνός σβησμένης φωτιάς
Διαβάστε περισσότερα

Εσύ... Εγώ...

Από -
Εικόνα
Εσύ δεντράκι στην μέση μέση της ερήμου εγώ ένα τρένο που να κυλήσει θέλει στο γρασίδι η μοναξιά σου μόνο σου έχει απομείνει κι ούτε ένα αστέρι δεν ακούει την ευχή μου Εσύ δάκρυ στην κάτω άκρη του προσώπου εγώ ένα αφίλητο βατράχι κάποιου παραμυθιού να σκαρφαλώσεις θες στην άκρη του ματιού κι εγώ ένα φιλί έστω στο μέρος του μετώπου Με την ελπίδα πως δίπλα σου θα φυτρώσω την προσμονή πως θα με γκρεμίσεις απ' τις ράγες ζήσε κρεμασμένη στην άκρη μέχρι να σε σώσω κ θα ζω περιμένοντας, φιλιά σου χιλιάδες...
Διαβάστε περισσότερα