Κωνσταντίνος Σύρμος

  Ο Κωνσταντίνος Σύρμος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης όπου και ζει. Ασχολείται με τη συγγραφή και την αρθρογραφία. Το 2012 συμμετείχε στιχουργικά στον δίσκο Σε τόπους που δεν ξέρω ενώ το 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα Το μπλε τετράδιο. Η Εμφάνεια είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Τι είναι εκείνο που σας ωθεί να γράφετε; Άλλοτε μπορεί να με ωθούν βιωματικές εμπειρίες, άλλοτε κοινωνικοπολιτικά γεγονότα, όμως, αυτό ποτέ δεν συμβαίνει συνειδητά. Η στιγμή, δηλαδή, που θα ξεκινήσω να γράφω ένα κείμενο ή ένα ποίημα, έχει ως αφετηρία όλα αυτά που στοιβάζονται από την καθημερινότητα στο υποσυνείδητό μου, χωρίς χρονικούς ή άλλους περιορισμούς. Σε αντίθεση με ό,τι λέγεται συνήθως από τους συγγραφείς, δεν λυτρώνομαι από την γραφή, δεν βρίσκω διέξοδο σε αυτήν. Η γραφή είναι ο τρόπος να εκφράσω τον εαυτό μου, σε ένα επίπεδο όπου οι καθημερινές μας κουβέντες και οι παντός είδους συνδιαλλαγές μας, δεν μπορούν να ακουμπήσουν. Έτσι, κάπως, νιώθω ν

  “Δεν έγραψα ποτέ ποιήματα. / Ότι διαβάζετε, / είναι ο τρόμος της ψυχής μου. / Δοσμένος σε παραλλαγές.” Αυτό βλέπουμε με το που ανοίξουμε την ποιητική συλλογή του Κωνσταντίνου Σύρμου (το απόσπασμα ανήκει στον Χ.Λάσκαρη, από τη ποιητική του με τίτλο “Ποιήματα”, εκδ.Μπιλιέτο, 1997). Και πράγματι, δεν θα μπορούσε να βρει πιστεύω καλύτερη εισαγωγή για το βιβλίο του. Όλος αυτός ο τρόμος λοιπόν, όλη αυτή η θλίψη διατρέχει αυτή τη ποιητική από την αρχή μέχρι και το τέλος της, με μικρά διαλείμματα ευδιάθετου στίχου ανάμεσα, που όμως δεν μπορούν να ισοσκελίσουν το μεγάλο ποσοστό της αρνητικότητας. Είναι θα έλεγα οι μικρές δόσεις χαράς που χρειάζεται ο καθένας μας για να αντέξει στο μαύρο που του επιφυλάσσει η συνέχεια. Αλλά είναι πραγματικά μαύρο αυτό που έρχεται; Ή μήπως εμείς το χρωματίζουμε; Εννοώ, μήπως εμείς είμαστε αυτοί που αρνούμαστε να δούμε ότι υπάρχει και η φωτεινή πλευρά και επιμένουμε να χρωματίζουμε την ίριδα μαύρη; Θα μου πείτε βέβαια, θ’ αλλάξει τίποτα αν εγώ το δω αλλιώς; Φυσι

Ο άνθρωπος συχνά καταφεύγει στην ποίηση όταν νιώθει την ανάγκη να αποδεσμευτεί από τη ρουτίνα της καθημερινότητάς του και να δραπετεύσει σε κόσμους περισσότερο ονειρικούς και γαλήνιους. Είτε ως ποιητής είτε ως αναγνώστης, το αποτέλεσμα είναι πάντοτε το ίδιο. Η ποίηση εκπληρώνει την επιθυμία του και τον οδηγεί εκεί που πραγματικά ονειρεύεται η ψυχή του, εκεί όπου η εικόνα ζωντανεύει κι απλώνεται μετατρέποντας τον εαυτό της σε πραγματικότητα.  Σε μια ξεχωριστή νοητή πραγματικότητα οδηγείται ο αναγνώστης διαβάζοντας την πρώτη ποιητική συλλογή του Κωνσταντίνου Σύρμου με τίτλο «Εμφάνεια», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βακχικόν». Πρόκειται για μια ποίηση άκρως περιγραφική, παρότι ολιγόστιχη, δοσμένη σε ελεύθερο στίχο, γεμάτη εικόνες που δημιουργούν την αίσθηση στον αναγνώστη ότι αποτελούν το πραγματικό περιβάλλον του γράφοντος τη στιγμή της δημιουργίας. Ο ποιητής επιδιώκει να αφεθεί στο χαρτί, να εξομολογηθεί σ’ αυτό, προκειμένου να βρει τη λύτρωση και την εσωτερική γαλήνη.  «Το φως ανοιχ