Κωνσταντίνος Σύρμος

Μια μετάφραση/ερμηνεία για να δώσω το νόημα στην ελληνική γλώσσα του πολύ "ανθρώπινου" αυτού τραγουδιού, το οποίο ακούγεται στην ταινία "Into the wild". (κάτω από το clip βρίσκονται τα λόγια) Όσο γονατίζεις ποτέ ελεύθερος δεν θα 'σαι. Άδειο ποτήρι σηκώνω ψηλά και σιωπηλά ζητώ όλες οι διαδρομές μου αυτή που φτιάχτηκε για 'μένα ν' αποδεχθούν Για να μπορώ να αναπνεύσω. Μεγαλώνουν οι κύκλοι και καταπίνουν των ανθρώπων την ολότητα την μισή ζωή τους λένε καληνύχτα στις συζύγους που δεν έμαθαν ποτέ Ένα μυαλό γεμάτο ερωτήματα κι ένας δάσκαλος η ψυχή μου κι έτσι συνεχίζω. Μην με πλησιάζεις γιατί θα αναγκαστώ να φύγω Οι τόποι με τραβάνε σαν να 'χουν δική τους βαρύτητα μα αν μπορούσε κάτι να με κρατήσει σπίτι θα ήσουν εσύ. Σε κλουβιά που οι ίδιοι αγόρασαν όσοι συνάντησα ζουν σκέφτονται για 'μένα και την περιπλάνηση μου, μα ποτέ δεν έγινα ό,τι νόμιζαν Έχω αγανάκτηση, μα κάθε σκέψη μου είναι αγνή Είμαι ζωντανό

Πηγή:  iART , συνέντευξη. του Κωνσταντίνου Σύρμου 21/12/2017 Η Εύα Διαμαντάκη, Ιστορικός και Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια, είναι ταυτόχρονα μια δυναμική προσωπικότητα στον χώρο του βιβλίου. Μιλά στο iart.gr για το πρώτο της βιβλίο, το συναισθηματικό/κοινωνικό μυθιστόρημα «Συνήγορος της ζωής», για τον χαρακτήρα, τα πιστεύω της και για άλλα ενδιαφέροντα θέματα, με λόγο αυθεντικό και χειμαρρώδη. Εύα, αν ήταν εφικτό να πεις  κάτι για σένα στον κάθε αναγνώστη πριν αυτός ξεκινήσει να διαβάζει το βιβλίο σου «Συνήγορος της ζωής», τι θα του έλεγες; Στους αγαπητούς μου αναγνώστες θέλω να πω ότι είμαι ταξιδιώτισσα στη ζωή. Γνωρίζοντας ότι ήρθα στον πλανήτη γη με ανοιχτό εισιτήριο επιστροφής, θα κάνω ό,τι μπορώ για να ρουφήξω όσα έχει να μου προσφέρει ετούτο το ταξίδι. Κυνηγάω τις εικόνες από τόπους και την συναναστροφή μου με κουλτούρες άλλων πολιτισμών, τις στιγμές με ανθρώπους. Δέχομαι τις χαρές και μαθαίνω από τις λύπες. Κυνηγάω τα όνειρά μου χωρίς δόλο και γεμάτη πάθος. Μέσα από

Πηγή:  iART , αφιέρωμα. του Κωνσταντίνου Σύρμου Δεκέμβρης 17.2017 Σήμερα το ονοματεπώνυμό Βιτσέντζος Κορνάρος, οι νεαροί κρητικοί το συναντούν συνήθως στην ονομασία ενός πλοίου ή ενός σινεμά. Πολλοί εξ’ αυτών ίσως ακόμη και να αγνοούν πως πρόκειται για τον συγγραφέα που εμπνεύστηκε και έγραψε το αφηγηματικό ποίημα «Ερωτόκριτος». Ένα κείμενο μυθικών διαστάσεων, τόσο σε φήμη όσο και σε όγκο (10.012 στίχων), που μετρά πάνω από τετρακόσια χρόνια ύπαρξης στα στόματα των Κρητών και όλων των Ελλήνων. Στους τελευταίους δώδεκα στίχους του, ο Κορνάρος άφησε σαφές δείγμα για την ταυτότητά του. Αφηγείται πως γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σητεία Κρήτης, όπου δημιούργησε τον Ερωτόκριτο και το Ηράκλειο ήταν ο τόπος που παντρεύτηκε  την αγαπημένη του. Οι απόψεις των ειδικών για το πότε έζησε και το ποιος ήταν –αν και βάσιμες- παραμένουν υποθέσεις, γι’ αυτό και δεν θα αναφερθώ σε αυτές. Είναι άλλωστε στοιχεία που γράφονται σε κάθε αφιέρωμα για τον Κορνάρο ή τον Ερωτόκριτο. Στο παρόν κείμενο θα επ

Πηγή:  iART , άρθρο. του Κωνσταντίνου Σύρμου 03/12/2017 Να ξεκινήσω λέγοντας πως δεν επιθυμώ να κάνω κήρυγμα, την ευθύνη ο κάθε ένας για το τι είδους άνθρωπος επιθυμεί να είναι, την έχει αποκλειστικά δική του. Θέλω να πω απλώς μερικά βασικά κατ’ εμέ πράγματα περί του όρου «αναπηρία», με τρόπο άμεσο και κατανοητό, με την ελπίδα πως την επόμενη φορά που θα αντικρίσετε τον οποιοδήποτε άνθρωπο με σωματική ή νοητική βλάβη δεν θα τον θεωρήσετε ως κάποιον μη φυσιολογικό ή διαφορετικό αλλά ως ίδιο με εσάς. Ούτε κάτι λιγότερο, ούτε κάτι περισσότερο, αλλά ίδιο με εσάς. Επίσης, ελπίζω μετά από την ανάγνωση αυτού του άρθρου, να ΜΗΝ κάνετε ξανά τα εξής πράγματα: Μην προσπαθήσετε να δώσετε χρήματα, κανείς και καμιά δεν ζητιανεύει. Μην σταυροκοπιέστε, το «θαύμα» έχει γίνει ήδη με την γέννηση του καθενός μας, εσένα, εμένα, όλων. Μην κοιτάτε επίμονα, δεν είναι περιφερόμενα αξιοθέατα οι άνθρωποι (εκτός κι αν τον/την γουστάρετε, τότε εντάξει κάντε τα κόλπα σας). Ο όρος αναπηρία είναι η δικαιο

Πηγή:  iART , συνέντευξη. του Κωνσταντίνου Σύρμου 21/11/2017 Το συγκρότημα των Magic de Spell, είναι σταθερή αξία στον χώρο της ελληνικής ροκ μουσικής, μοιάζοντας πλέον ως ο ζωντανός ορισμός της. Τολμούν ακόμη και σήμερα -όπως άλλωστε έκαναν δεκαετίες τώρα-, να μιλούν ανοιχτά για όλα τα κοινωνικά θέματα και να δείχνουν πως, αληθινοί καλλιτέχνες είναι αυτοί που διάγουν τον βίο τους όπως βιώνουν την τέχνη τους, αυθεντικά και ασυμβίβαστα. Είναι ιδιαίτερη χαρά που μου εμπιστεύτηκαν την παρακάτω συνέντευξη μαζί με το φωτογραφικό υλικό και σας τα παρουσιάζουμε στο iart. Οι Magic de Spell είναι η μοναδική ελληνική μπάντα με τόσο έντονη και συχνή την έννοια της κοινωνικής παρέμβασης στον στίχο της. Σας έχει ‘’στοιχίσει’’ αυτό; Γιατί δεν ακολουθούν και άλλοι αυτό σας το μονοπάτι; Ολόκληρη η εποχή των ‘90ς στην ελληνική σκηνή των συγκροτημάτων στηρίχθηκε στον έντονα κοινωνικό στίχο.  Δεν κάναμε τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι νιώθαμε. Θέλαμε να εκφράσουμε τα πραγματικά συναισθήματά μ

Πηγή:  iART , άρθρο. του Κωνσταντίνου Σύρμου 09/11/2017 Εγώ δεν φοβήθηκα, εσύ δεν φοβήθηκες, το 99% των ελλήνων πολιτών δεν φοβήθηκε στην είδηση ότι πήρε την πρώτη του νόμιμη άδεια -δύο ημερών- ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Mετά από 17 χρόνια στις φυλακές για την καταδίκη του, η οποία ύστερα από την εφετειακή απόφαση είναι 11 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξης για την συμμετοχή του σε 11 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και γενικότερα την όλη του εμπλοκή στις ενέργειες της 17Ν ως ενεργό μέλος της. Το επαναλαμβάνω, μετά από 17 χρόνια. Περίπου 6.200 ημέρες εγκλεισμού. Μια άδεια που νομίμως εδικαιούτο εδώ και 8 χρόνια αλλά ποτέ δεν του είχε χορηγηθεί ως σήμερα. «Ήρεμα, ήρεμα δεν είμαι τρομοκράτης» λέει ένα παλιό τραγουδάκι. Ναι, δεν είμαι τρομοκράτης, ούτε επικροτώ την τρομοκρατία γιατί σίγουρα δεν λύνει τίποτα και ποτέ δεν έλυσε. Όμως… Χειρότερη της τρομοκρατίας -και κατ’ επέκταση η μήτρα αυτής-, είναι η υποκριτική Δημοκρατία. Η Δημοκρατία των ρουσφετιών, των υποκλοπών, των off shore

του Κωνσταντίνου Σύρμου Νοέμβρης 2.2017 Έτρεχαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Οι δρόμοι σχεδόν άδειοι, τα παράθυρα του αυτοκινήτου ανοιχτά. Αν και αραιά, τα φώτα των δρόμων και των καταστημάτων σχημάτιζαν μια συνεχής γραμμή λάμψης, παράλληλη με την φρενήρης πορεία τους. Αυτήν την λάμψη είχε εκείνη στο κέντρο των ματιών της κι αυτός εκείνη την ίδια λάμψη στην αριστερή άκρη του βλέμματός του. Είπαν τόσο σκληρά λόγια ο ένας στον άλλον που έμοιαζαν ασυγχώρητα. Ήταν φανερό πως δεν πήγαινε άλλο πια. «Θα κρατήσω τα παιδιά φυσικά. Ας τολμήσει να μου φέρει αντίρρηση»! «Επιτέλους! Θα γλυτώσω από την γκρίνια και την μουρμούρα της». Όλα εκείνο το βράδυ είχαν ειπωθεί δίχως λέξεις. Τα παιδιά βρισκόντουσαν στο πίσω κάθισμα. γι’ αυτό και θα τα κουβέντιαζαν στο σπίτι, ουρλιάζοντας ψιθυριστά. Γύρισε το κεφάλι της μπροστά, ήθελε να του πει «Τρέχεις», μα δεν το ‘πε γιατί η ξεχειλισμένη από σύννεφα νύχτα της τράβηξε την προσοχή. Ειδικά το ευδιάκριτο χρώμα της, ένα παράξενο ξεφτισμένο μαύρο

(πηγή  news.gr ) Ο  Jagadish  Chandra  Bose  ήταν μία πολυσχιδής προσωπικότητα, φυσικός, βιολόγος, βιοφυσικός, βοτανολόγος και αρχαιολόγος και συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας. Ζούσε τη βρετανοκρατούμενη ινδία και ήταν ο πρωτοπόρος στον τομέα της εφεύρεσης των ραδιοκυμάτων και των μικροκυμάτων. Τα φυτά δεν είναι μία απλή πράσινη μάζα Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Patrick Ged’s καθηγητή της βοτανολογίας στις Ινδίες, που έγραψε την Ζωή και το Εργο του  Sir  Jagadish  Chandra Bose , ήδη από το 1904, o  Bose  με ανακοίνωσή του προς την Βασιλική Εταιρία της Αγγλίας, υπογράμμισε πως τα φυτά δεν είναι μια απλή πράσινη μάζα, αλλά ένα ζωικό σύνολο προικισμένο με ευαισθησία. Χάρη στην χρήση λεπτεπίλεπτων μηχανισμών, που κατασκεύασε ο ίδιος, όπως το περίφημο “υπερμικροσκόπιο” (crescograph), που πήρε το όνομά του, για την μέτρηση των νευρικών παλμών στα ζώα, απέδειξε πως κάθε φυτό και κάθε όργανο του φυτού εμφανίζει μια ξεχωριστή αντίδραση σε κάθε μηχανικό ερεθισμό και πραγματ

Πηγή:  iART , άρθρο. του Κωνσταντίνου Σύρμου 30/10/2017 Το πρώτο παράδοξο στον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου είναι πως εορτάζουμε ως έθνος την αρχή ενός πολέμου και όχι την λήξη του. Ο πόλεμος αυτός φυσικά αφορούσε την απαίτηση της φασιστικής Ιταλίας να μην αντισταθεί η Ελλάδα στην εισβολή της και να παραχωρήσει γη και ύδωρ. Ερχόμαστε λοιπόν στο δεύτερο παράδοξο, ο τότε έλληνας φασιστο-δικτάτωρας πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς, αρνήθηκε την απαίτηση-τελεσίγραφο των ομοϊδεατών Ιταλών και έτσι ξεκίνησε ο περίφημος πόλεμος του 1940. Η άρνηση αυτή του Μεταξά δεν περιείχε κανένα ίχνος πατριωτισμού και ηρωισμού, οι λόγοι ήταν καθαρά οικονομικοί και συμφεροντολογικοί. Θα διευκρινιστεί αυτό απόλυτα, παρακάτω Οι φασίστες φορούν μια ιδεολογική μάσκα, ένα κατεβατό λέξεων και εννοιών που αραδιάζουν ως πιστεύω τους, για να πείσουν τον πολίτη πως θα τον σώσουν από την καθημερινή του βιοπάλη. Οι λέξεις όμως που με στόμφο και έπαρση ενστερνίζονται και ξεστομίζουν, δεν σημαίνουν για αυτούς τίποτε

( deviantart ) Η ζωή των καθημερινών ανθρώπων, μια συνειδητή απόπειρα αυτοκτονίας με όλα τα μέσα, σε κάθε σημείο. Κάθε στιγμή ύπαρξης και μια κατάποση μικρής δόσης δηλητηρίου, ένα παραπάνω σφίξιμο στην θηλιά, λίγα χιλιοστά ακόμη παραέξω στην άκρη της ταράτσας. Μόνοι ή μπροστά σε άλλους. Στην κουζίνα, στο γραφείο, την ώρα που πηδιούνται, στο λεωφορείο, όταν κλαίνε, όταν τρώνε, όταν κατορθώνουν, όταν χάνουν. Μόνιμα αχάριστοι. Ξοδεύουν την ζωή σαν το νερό μιας ανοιχτής, ξεχασμένης βρύσης. Κάθε σκέψης τους, ηλίθια, μικροπρεπής, εγωιστική, συμφεροντολογική. Οι κουβέντες υποκριτικές, γεμάτες φθόνο, μείωση, απαξία. Ξέρουν τα πάντα, δεν ρωτάνε τίποτα. Θέλουν τα πάντα και δεν δίνουν ποτέ Μια συνεχή αναζήτηση της προβολής, του κέρδους, των κεφαλαίων γραμμάτων. των πομπωδών φιλοφρονήσεων. Το χαμόγελο μια επίδειξη λευκότητας δοντιών, σκέτη. Σαν το παιδί που σπάει το πολυπόθητο δώρο μόλις το πάρει στα χέρια του, επίτηδες, αυτή είναι η παρουσία τους. στην εποχή του &qu

Πηγή:  iART , άρθρο. του Κωνσταντίνου Σύρμου 18/10/2017 Οι σημερινοί νέοι και νέες, στην ηλικία των 15 ετών (δεν λέω μικρότερη ηλικία μην σας χάσω από εγκεφαλικό απ’ τις πρώτες γραμμές) έχουν ήδη ξεκινήσει την αναζήτηση του εαυτού τους μέσω της περιέργειας που οδηγεί στη δοκιμή κι η δοκιμή με τη σειρά της, στην καταστάλαξη των ατομικών χαρακτηριστικών που μετέπειτα θα τον/την προσδιορίσουν ως ενήλικα. Έχουν λοιπόν αρχίσει τους πειραματισμούς κι η συντριπτική πλειοψηφία αγοριών και κοριτσιών έχουν ερωτική σχέση, έχουν κάνει σεξ, κάπνισαν τα  πρώτα τους τσιγάρα ή τσιγαριλίκια και καταναλώνουν αλκοόλ. Στις μεγαλουπόλεις, όπου κι οι δυο γονείς δουλεύουν -ή στις μονογονεϊκές οικογένειες ο ένας/μία γονιός-, οι 15χρονοι, μένουν τόσες ώρες μόνοι που είναι σαν να ζουν μόνοι. Επίσης, στην επαρχία κυρίως, αρχίζουν να δουλεύουν σαν ενήλικοι από ακόμη μικρότερες ηλικίες, άλλοι οδηγούν, άλλοι χειρίζονται αγροτικά μηχανήματα. Όλοι έχουν κινητά και tablets τελευταίας τεχνολογίας, έτσι ο κόσμος

Ένα ιστολόγιο με κέντρο τα παιδιά. Απευθύνεται σε γονείς, εκπαιδευτικούς και όσους ασχολούνται, ενδιαφέρονται και τα αγαπούν. ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΕΔΩ Η συνεχής εμπλοκή μου με τα παιδιά, ως μητέρα και ως παιδαγωγός, αλλά και με ενήλικες που ασχολούνται ή έχουν παιδιά, μου γέννησε την επιθυμία να εκθέσω κάποιους προβληματισμούς μου, εμπειρίες μου εντός και εκτός τάξης και γενικότερα να θέσω ζητήματα που αφορούν στα παιδιά, την εκπαίδευση και διαπαιδαγώγησή τους. Στόχος μου είναι να φέρω έναν γενικότερο προβληματισμό που θα οδηγήσει σε περαιτέρω προσπάθειες εύρεσης τρόπων αντιμετώπισης και σκοπός μου είναι να δημιουργήσουμε μια κοινωνία πιο φιλική προς αυτά, ώστε να έχουμε ένα καλύτερο "αύριο".

Πηγή:  iART , άρθρο. του Κωνσταντίνου Σύρμου 10/10/2017 Η Λούλα Αναγνωστάκη, με τον θάνατό της πριν λίγα εικοσιτετράωρα, δεν άφησε δυσαναπλήρωτο κενό, ούτε φτωχότερο τον ελληνικό πολιτισμό. Τις σιχαίνομαι αυτές τις κλισέ εκφράσεις που όλοι αναμασούν όταν κάποιος άνθρωπος σημαντικός πεθάνει. Όπως η ίδια είχε δηλώσει σε συνέντευξή της άλλωστε, δεν είχε γράψει τίποτα την τελευταία δεκαετία και μιας και δεν θεωρούσε το γράψιμο το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή της, δεν ένιωθε αυτήν τη φαγούρα στην ψυχή που μεταμορφώνεται σε λέξεις, ήξερε ακριβώς πότε να σταματήσει. Η σπουδαιότερη όμως γυναίκα, θεατρική συγγραφέας, η Λούλα Αναγνωστάκη, έχει αφήσει πίσω της ένα μοναδικό έργο σημαδεύοντας τον χώρο του θεάτρου από την μεταπολίτευση και μετά. Αντί να μας αφήνει κενό, μας ανοίγει νέους δρόμους με τον τρόπο ζωής και δημιουργίας που ακολουθούσε. Γεννήθηκε το 1930, σε χρόνια δύσκολα και για την Ελλάδα αλλά και για μια γυναίκα στον χώρο του θεάτρου. Κατάφερε να αναδειχθεί με την αμεσότητα κα

Σχολικό εργαστήρι πειραμάτων και κατασκευών ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΕΔΩ Καλωσορίσατε στον ιστότοπο του δημοτικού σχολείου Φρε.  Το σχολείο, ως φορέας κοινωνικοποίησης, πρέπει να είναι ανοιχτό στην κοινωνία και να αλληλεπιδρά με όλα τα υγιή κύτταρα της . Στο δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο του Φρε, θεωρούμε ότι η  μάθηση και η εκπαίδευση γενικότερα πρέπει να στηρίζονται στο παιχνίδι, στην περιέργεια και στον πειραματισμό. Δημιουργούμε κατάλληλα περιβάλλοντα μάθησης πλούσια σε ερεθίσματα, με σκοπό κάθε μαθητής, να δράσει, να κατασκεύασει, να συνθέσει και να αξιολογήσει τη γνώση, να γνωρίσει τον κόσμο που τον περιβάλλει. Πιστεύουμε στην δυναμική της ομάδας και τα οφέλη της ομαδοσυνεργατικής διδασκαλίας. Για τους παραπάνω λόγους, έχουμε προχωρήσει στη δημιουργία εργαστηρίων, ειδικά διαμορφωμένων χώρων, που θα επιτρέπουν στους μαθητές να εκφράζονται ποικιλοτρόπως, να προσεγγίζουν τη γνώση διαθεματικά, να προβληματίζονται και να πειραματίζονται. Τα εργαστήρια που (θα) λειτουργούν εί

Τεράστια συλλογή από ομιλούντα βιβλία  ξένων και Ελλήνων συγγραφέων στην ελληνική γλώσσα ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΕΔΩ "Ο ιστοχώρος μας διαθέτει τρεις υπηρεσίες.  Πρώτο: Το υποσέλιδο των ομιλούντων βιβλίων (audiobooks) το οποίο λειτουργεί μόνο για εγγεγραμένα και εγκριμένα μέλη.  Δεύτερο: το υποσέλιδο των θεατρικών έργων, το οποίο λειτουργεί ελεύθερα για όλους τους φίλους και τους επισκέπτες.  Τρίτο: Δύο ιντερνετικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, με Ελληνικά και ξένα τραγούδια, το οποίο επίσης λειτουργεί ελεύθερα για όλους.  Σας ευχαριστούμε πολύ.  Η ομάδα του www.isobitis.com".

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΕΔΩ A global video channel screening the best in culture NOWNESS is a movement for creative excellence in storytelling celebrating the extraordinary of every day.  Launched in 2010, NOWNESS’ unique programming strategy has established it as the go to source of inspiration and influence across art, design, fashion, beauty, music, food, and travel. Our curatorial expertise and award-winning approach to storytelling is unparalleled. We work with exceptional talent, and both established and emerging filmmakers, which connects our audience to emotional and sensorial stories designed to provoke inspiration and debate. NOWNESS launched a Chinese-language site in 2012 and since 2013 videos are available in up to 10 languages—including English, Chinese, French, German, Italian, Japanese, Korean, Portuguese, Spanish and Russian (simply turn on Subtitles on our player).

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΕΔΩ Ποιοι είμαστε: Σας καλωσορίζουμε στην ιστοσελίδα μας! Στον Ερανιστή γράφουμε κείμενα για την ιστορία, την τέχνη, τις επιστήμες και τον πολιτισμό.

Η σελίδα του ζωγράφου Γιάννη Νίκου ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΕΔΩ O ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Μου έχει επανειλημμένα ζητηθεί να αναλύσω, να εξηγήσω τους συμβολισμούς που χρησιμοποιώ, το νόημα των συνήθως πολυπρόσωπων συνθέσεών μου. Γι’ αυτό το λόγο, αναλαμβάνω ο ίδιος την ευθύνη της ξενάγησης των θεατών στον κόσμο μου, έναν κόσμο του οποίου έχω οργανώσει την γεμάτη παραβολές και σύμβολα δομή, κι είναι επόμενο να γνωρίζω καλύτερα από κάθε άλλον την ερμηνεία του. Σπούδασα ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και στα Μουσεία της Ευρώπης. Μελέτησα τον Bosch, τον van der Weyden, τον Breughel, τον Cranach, τον Γκρέκο κι όλους τους μεγάλους δημιουργούς, γιατί είναι γνωστό ότι παρθενογένεση δεν υπάρχει κι από το μηδέν γεννιέται το μηδέν.

Γράφει ο Αντώνης Αντωνάκος ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΕΔΩ

Το blog της ποιήτριας Μαρίας Χρονιάρη ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΑΙ ΕΔΩ "Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της." (απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Η σελίδα της Ψυχολόγου του Πανεπιστημίου Κρήτης Μαίρης Κογκάκη ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΕΔΩ "Η ιστοσελίδα αυτή φτιάχτηκε για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι γιατί μου το ζήτησαν φίλες και φίλοι της επαγγελματικής και κοινωνικής μου ζωής, καθώς μαζί με την οικογένειά μου και συγγενείς μου, που βρίσκονται μακριά. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι θα επιθυμούσα να συμμετέχω στον ευρύτερο διάλογο για θέματα ψυχικής υγείας και προσωπικής ανάπτυξης, ή ευρύτερα στο διάλογο που διαπραγματεύεται τα φλέγοντα ζητήματα της ύπαρξης.  ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ      Αυτή η αυτονόητη διευκρίνιση, είναι για τους πιο σχολαστικούς αναγνώστες, τους πιο ακριβολόγους. Όλα τα κείμενα και οι απόψεις που παραθέτω, οι επιστημονικές θέσεις και προσεγγίσεις, καθώς και οι υπαρξιακές αναζητήσεις και τοποθετήσεις για ζητήματα ψυχικής υγείας, ψυχικής ανάπτυξης, ψυχοθεραπείας και ύπαρξης είναι κατά τη γνώμη μου. Σέβομαι τη σχετικότητα των πραγμάτων, αντιτίθεμαι σε «επιστημονικά δόγματα», και ανοιχτά συμμετέχω στο διά

ΑΚΟΥΣΤΕ ΖΩΝΤΑΝΑ "Η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο Επάνω και στο Κάτω, στο φως και στη σκιά, στο αιώνιο και στο εφήμερο. Η τέχνη δεν έχει σκοπό να σταματήσει το ρεύμα της ζωής. Μέσα σε ένα στενό όριο χρόνου και χώρου το έργο τέχνης συγκεντρώνει μια θεώρηση της ανθρώπινης κατάστασης και μερικές φορές σημαδεύει τα βήματα της εξέλιξης όπως κάποιος άνθρωπος που, ανεβαίνοντας τη σκοτεινη σκάλα ενός πύργου μεσαιωνικού, βεβαιώνει τον εαυτό του, μέσα από τις μεταβαλλόμενες απόψεις που προσλαμβάνει στιγμιαία απ'τα στενά παράθυρα, ότι φθάνει κάπου τελικά (Εντροπία και Τέχνη - Rudolf Arnheim). Η έννοια της εντροπίας πρωτοεμφανίστηκε κατά τον 19ο αιώνα στον τομέα της θερμοδυναμικής, και προβλέπει την μετατροπή της ενέργειας σε οποιοδήποτε συγκεκριμένο σύστημα, τη διάλυση κάθε οργάνωσης σε μια κατάσταση αταξίας και έλλειψης διαφοροποίησης. Εμείς στο Entropia Radio διαφοροποιούμαστε και ρυθμίζουμε την εντροπία με τη μουσική και την τέχνη που εμποδίζουν την υπέρμετρη αύξηση της ε

Πηγή:  iART , άρθρο. του Κωνσταντίνου Σύρμου 04/10/2017 «Τι θέλουν τώρα αυτοί οι Καταλανοί και δεν κάθονται στα αυγά τους»; αναρωτιούνται πολλοί. Έλα ντε, τι να θέλουν εκατομμύρια φιλήσυχων ανθρώπων, όλων των κοινωνικών επιπέδων και ανεξαρτήτως φύλου -οικογενειάρχες, φοιτητές, εργάτες, μορφωμένοι, αμόρφωτοι, νέοι, γέροι-, να μπλέκουν σε συγκρούσεις με την αστυνομία, να τρώνε ξύλο, να αντιστέκονται, να θέλουν να ψηφίζουν, να απαιτούν δικαιώματα που τους στερούν; Η απάντηση είναι πολύ απλή. Την αυτοβουλία τους θέλουν, αγαπητέ Έλλην, τη δυνατότητα να διαφωνούν με τις προσταγές της «φασιστο-κρατούμενης» Ισπανίας και κατ’ επέκταση Ευρώπης. Τη δυνατότητα που εσύ δεν έχεις και που δεν θέλεις να έχεις, γιατί δεν αγωνίζεσαι για να την αποκτήσεις. Η Καταλονία δεν θέλει να υπακούει τον Ραχόι, που υπακούει την Μέρκελ. Θέλει να ακολουθήσει αντίθετη πορεία από αυτήν της Ελλάδας κι από αυτοδιοικούμενη περιφέρεια της Ισπανίας να γίνει κράτος ελεύθερο, ενώ ως γνωστόν, η χώρα μας από κράτος ελεύ

Κοιτάζω το ρολόι στον καρπό μου, την χειροπέδα του χρόνου. Ένα απρόθυμο κλειδί ο θάνατος. κάποτε θα χωθεί κι αυτό, κάποτε θα γυρίσει, θα ελευθερωθούμε, κάποτε. Παλάτι ο πόνος, ο μυϊκός, της σάρκας. όταν κλείνουν οι πόρτες τα χρυσά σκουριάζουν τα αγάλματα σκιαχτροποιούνται οι πλάκες βουρκιάζουν κι ο βασιλιάς ζητιανεύει μορφίνη. Δεν θα με σώσει ούτε η ανωνυμία κι αυτή έχει το δικό της όνομα. την όρισαν κι αυτήν. η αγιότητα γυρεύει να πάρει το ένα ρο από το αρρωστημένο. "Άσε και μένα να ζήσω λίγο" του λέω.

Πηγή:  iART , συνέντευξη. του Κωνσταντίνου Σύρμου 27/09/2017 Η Μαρία Χρονιάρη είναι μια ποιήτρια που βουτά βαθιά στα συναισθήματά της για να συλλέξει μία – μία τις λέξεις που απαρτίζουν τα ποιήματά της. Ήδη με τρεις ποιητικές συλλογές στο ενεργητικό της, ένα βιβλίο με πεζά κείμενα και με μία νέα προ του τυπογραφείου, δείχνει να στέκει γερά στα πόδια της στο χαοτικό πεδίο της ελληνικής λογοτεχνίας. Το iart συνομιλεί μαζί της σε μια γεμάτη από αληθινά νοήματα συζήτηση. Μαρία, αν ένας άνθρωπος θα έπρεπε να γνωρίζει κάποια πράγματα για εσένα πριν να σε συναντήσει, ποια θα ήταν αυτά; Την αγάπη μου για τις λέξεις, τη μουσική και την εικόνα, που είναι και το αντικείμενο των σπουδών μου. Στα ποιήματά σου ο έρωτας, η απώλεια, η ματαιότητα, η αναζήτηση, η ανάγκη, η μοναξιά, είναι έννοιες που κυριαρχούν. Είναι για εσένα επίπονη η διαδικασία περάσματος από την ψυχή στο χαρτί; Στα ποιήματά μου κυριαρχεί πρωτίστως η αγωνία μου να μην ξεχάσω όσα έχουν καταγραφεί στον ψυχικό και