- Σημειώσεις -

Τυφλή η πλώρη, παράταιρα τα χέρια
μακιγιαρισμένη θλίψη με νευρικά γέλια
Σιγουριές που μεθοδικά αντιφάσκουν
Οι αλήθειες θολές, τα ψέματα πάσχουν

Τα μαύρα του χέρια το ρολόι κουνάει
κρατώ σημειώσεις της ζωή που περνάει
Μιλά ο αντίλαλος όλων όσων δεν είπα
του λέω "χτύπα", κι  απαντάει "χτύπα"

Μόνο αυτό που τ' άδεια μου ρούχα γεμίζει
να 'μαι άραγε; η σκέψη αυτή με τσακίζει
Ρωτώ σαν σε καθρέφτη, εμπρός μου τον τοίχο
Γιατί δεν λερώνεσαι με λάσπη όταν βήχω;
Αφού είμαι από χώμα, αφού είμαι από νερό
Αν αυτά ζουν αιώνια, γιατί τον θάνατο εγώ καρτερώ.