- Σπαθί -

Στο απρόσιτο δίπλα
Παρ’ ολίγον διαμάντι
χάδι από άδειο γάντι
Να 'ναι η αγάπη αλήθεια;

Ψάχνω ικανοποίηση
αυτής της βουλιμίας
κόλαση της επιθυμίας
είν' η πραγματοποίηση

Η γλώσσα, απόκρημνη άκρη
απελπισμένες οι λέξεις γκρεμίζονται
και μέσα μου γλυκά νανουρίζονται
τα πόδια μου πάνω στην νάρκη

Ένας άντρας με σπαθί
και περίτεχνες κινήσεις
την ψυχή κόβει σαν φέτες ψωμί
με ρωτά, πάνω τι θα αλείψεις;
μια μερίδα από τύψεις,
ή μια άνοστη ζωή;