Σταλακτίτης
Εσύ που ψάχνεις στα μάτια την αλήθεια
κατάματα μην με κοιτάς,
εκεί θα βρεις μονάχα παραμύθια
που ξεγελούν τον συγγραφέα τους
από τα πρώτα λόγια ως τα τελευταία τους
κι από αυτοσκοπός μου γίνανε συνήθεια
Θες να χωρέσει η θάλασσα σ' ένα ποτήρι
για να την πιεις κι εγώ να κολυμπάω στα βαθιά
να βρει παρέα το ξεχασμένο σου ακρωτήρι
σε ένα καράβι καρφωμένο στη στεριά
Μην ψάχνεις σε μένα όσα αλλού δεν βρίσκεις
αν σ' αγαπήσω μην με ρωτάς
έχω ξεχάσει πως είναι κάπου να ανήκεις
ουράνιο τόξο ήμουν μα μίσησα τα χρώματα μου
τώρα αγαπάω μόνο το μαύρο απ' τη σκιά μου
κρέμομαι σαν ετοιμός να πέσει σταλακτίτης...
Κρυμμένες αλήθειες αλλά τουλάχιστον ειλικρινή
ΑπάντησηΔιαγραφήαισθήματα. Είμαστε τελικά πολύ παράξενα
πλάσματα . . .
Είμαστε τα πλέον παράξενα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚωνσταντίνε κάτι έχει το blog σου και δεν μπορούσα χθες να αφήσω σχόλιο,φαντάζομαι και άλλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνεργοποίησε αν θέλεις το παραθυράκι στα σχόλια εκείνο δεν κολλά .
Καλημέρα
Σε ευχαριστώ φίλε μου, τώρα ειν' οκ?
ΑπάντησηΔιαγραφή"εκεί θα βρεις μονάχα παραμύθια"...
ΑπάντησηΔιαγραφήκάπου ξαναλέγαμε για τα μάτια, πόσα κρύβουν, πόσα δεν μπορούν να αποσιωπήσουν...
πολυσύνθετοι οι άνθρωποι, συγκαλλημένοι και απροστάτευτοι μαζί.
κι εγώ δεν μπορούσα να σου γράψω σχόλιο, κάτι άλλο ήθελα να σου πω, δεν το θύμαμαι, ίσως προσεχώς η γραφή σου μου το υπενθυμίσει...
θυμήσου το... με νοιάζουν οι σκέψεις σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήέβαλα κ το email μου για το οτιδήποτε
ωραίο....
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ψαγμένος στίχος...
να 'σαι καλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι,είσαι οκ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήόμορφο το ποίημα ,απλά έχασα την αρχική εντύπωση γιατί δεν έπαιρνε το σχόλιο χαχα
καλό απόγευμα
Σταλακτίτες για να γίνουμε, τέρμινα πολλά στό αβυσσαλέο σκοτάδι θα πρέπει να μείναμε! Στην υγρασία να μας τρυπά τα σωθικά και το αίμα μας ασβέστιο γεμάτο. Να κρέμόμαστε! Σκέψου όμως φίλε μου αν τελικά αγγιξουμε το σταλαγμίτη που από κάτω μας καρτερά τότε τι θα έιμαστε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια πραγματικά αξαιρετικό το ποιήμα σου!
Καλησπέρα!
Πολύ αληθινό αυτό που λες... ίσως αυτό είναι ο φόβος μας να μην αγγίξουμε ποτέ την αλήθεια μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά...!
Καλο είναι να αγαπάς κάτι απο τον εαυτο σου ακομα κ αν αυτο
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι μια μάυρη σκιά..
Αν πέσεις μη σπάσεις
αν μείνεις μη λιώσεις
δεν είσαι παραμύθι
για να τελειώσεις ...
Καλημέρα :)
Πολύ ομορφο οπως πάντα !!
να βρει παρέα το ξεχασμένο σου ακρωτήρι
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ένα καράβι καρφωμένο στη στεριά
κοιτώ το στίχο
και τον θαυμάζω...
εξαιρετικός!
καλημέρα
σε φιλώ
Ακόμη και όταν παλεύεις με τις σκιές ... εξακολουθείς να είσαι λυρικότατος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη Καλημέρα
El Corazon η σκιά μας είν η μόνη άφθαρτη αξία μας τελικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήμου άρεσουν οι στίχοι σου!
Φαίδρα σε ευχαριστώ πολύ... περιγράφω όπως μπορώ την προσπάθεια απόδρασης από την μοναξιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήOdiporos σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα...
"Μην ψάχνεις σε μένα όσα αλλού δεν βρίσκεις
ΑπάντησηΔιαγραφήαν σ' αγαπήσω μην με ρωτάς
έχω ξεχάσει πως είναι κάπου να ανήκεις
ουράνιο τόξο ήμουν μα μίσησα τα χρώματα μου
τώρα αγαπάω μόνο το μαύρο απ' τη σκιά μου
κρέμομαι σαν ετοιμός να πέσει σταλακτίτης..."
Τι σχόλιο να σου γράψω φίλε μου;...
Σε διαβάζω και βρίσκω τον εαυτό μου...
Με συγκινεί πολύ η γραφή σου!
Σ' ευχαριστώ με φιλί!
Το σημαντικότερο βραβείο είναι να βρίσκεις σε λόγια μου το μέσα σου... είναι ο αυτοσκοπός της γραφής μου όχι να εντυπωσιάζει μόνο μάτια κ σκέψη αλλά να αγγίζει τα βαθύτερα... τα δυσκολότερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ κ σε ευχαριστώ...!