- Έξοδος -

Στο κομοδίνο μου υπάρχει ένα βάζο
έχει μέσα νερό από πάνω ως κάτω
μα μέσα λουλούδια ποτέ δεν του βάζω
κι αναρωτιέμαι, άδειο είναι ή γεμάτο;

Έγραψα ασυναίσθητα σε σειρές το κεφαλαίο ήτα
ενωμένα γράμματα, όρθιες σχημάτισαν σκάλες
λες να έχει κάποιον σκοπό η κάθε μου ήττα
μια έξοδος κρυμμένη πίσω απ’ τις αιθάλες;

Ύστερα σκέφτομαι πως είμαι ένας διακόπτης
μιας λάμπας καμένης που καταλάθος πατήθηκε
Ένας κλόουν που την στολή του δεν ντύθηκε
και όλοι του λεν είσαι του γέλιου προδότης

Απελπισμένος δίνω μια και σπάει το βάζο
σβήνω τα γράμματα και την σελίδα σκίζω
δεν ανοίγω το φως, καλύτερα έτσι κοιτάζω
ντύνομαι βιαστικά, στο τσίρκο πάλι γυρίζω