Το τρίξιμο

Πηγή: entropiaradio, διήγημα
του Κωνσταντίνου Σύρμου
Σεπτέμβρης 4.2018


Το μικρό αγόρι έπνιξε τα παιχνίδια του στην γεμάτη μπανιέρα γελώντας. Η μητέρα τα περιμάζεψε και τα έβαλε στην λεκάνη που τοποθετούσε συνήθως τα φρεσκοπλυμένα ρούχα. Ύστερα βγήκε έξω κι αφηρημένα, άπλωσε στο σχοινί από τις πατούσες την φιγούρα της γυναίκας και ακολούθως την φιγούρα του άντρα, το σπιτάκι από την βάση του και τέλος, με τα μανταλάκια να την κρατούν από τα φτερά της, στερέωσε την ψεύτικη νυχτερίδα. Η καγκελόπορτα της αυλής έτριξε, ο σύζυγος επέστρεψε. 

Συνηθισμένος προχώρησε στο πλακόστρωτο δρομάκι, το χορτάρι περικύκλωνε τις πλάκες, σαν να ήθελε να καταπιεί αυτήν την προκαθορισμένη πορεία. Ο αέρας σκούντηξε το καπέλο του και το έριξε χάμω. Έσκυψε, και καθώς το σήκωνε, σηκωνόταν κι αυτός, σαν να ήταν ο ίδιος το καπέλο κάποιου που τώρα το σήκωνε. Κοίταξε την απλώστρα. Παρατήρησε τον κρεμασμένο ανάποδα άντρα, την κρεμασμένη ανάποδα γυναίκα, το κρεμασμένο ανάποδο σπιτάκι και την κρεμασμένη ανάποδα νυχτερίδα. Κούνησε το κεφάλι του καταφατικά. Η καγκελόπορτα έτριξε, στιγμές μετά, άλλη μία φορά.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

- Έκθεση -

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

- Τιποτένιο ποίημα -

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)