εμφύλιος

Ένας εμφύλιος χορός
γαλήνιος και μανιακός
μέσα μου σιγαγριεύει

Στο 'να μου πόδι η φυγή 
μια ανεξήγητη σιγή
στο άλλο θριαμβεύει

Να 'τανε τρόπος να γενεί
το αριστερό μου να κοπεί
να πάει σε άλλα μέρη

Και το δεξί να μείνει εδώ
ατάραχο και στιβαρό
σε όσα ήδη ξέρει

Απ' τ' όνειρο τούτο το κακό
κάθε πρωί όταν ξυπνώ
ξενοιάζει η ψυχή μου

Σ' αυτό τον κόσμο τον τρελό
με ουτ' ένα πόδι δεν πατώ
επάνω το κορμί μου