Βασίλης Γεωργακόπουλος: «Σαν συνθέτης, κυνηγάω να δημιουργήσω μια μουσική ταυτότητα, η οποία θα μείνει στο πέρασμα των χρόνων»

Ο Βασίλης Γεωργακόπουλος, με τις συνθέσεις του στο πιάνο, ξέρει πώς να κρατά καθηλωμένο το κοινό σε κάθε του εμφάνιση. Αναμειγνύωντας μαζί με τις προσωπικές του μελωδίες στο πιάνο και άλλες μορφές τέχνης, αγγίζει θέματα όπως ο πόλεμος, η μοναχικότητα του ανθρώπου κ.α. Είναι είκοσι δύο ετών και κατάγεται από την Τρίπολη.  Τον γνωρίσαμε μέσα από την τηλεοπτική εκπομπή «Ελλάδα έχεις ταλέντο». Κατέχει πτυχίο στο ειδικό αρμονίας, ενώ έχει σπουδάσει θεωρία και αρμονία της jazz. Στην συνέντευξή μας μου εκμυστηρεύεται τις φιλοδοξίες του επάνω στην σύνθεση, τα όνειρά του, και εκφράζει τις απόψεις του για το μουσικό τοπίο και την ένωση διαφορετικών μορφών της τέχνης.

Βασίλη, είσαι ένας νέος μουσικοσυνθέτης μόλις είκοσι δύο ετών, και έχεις ήδη μπει δυναμικά στον χώρο της μουσικής, ανοίγοντας συναυλίες των Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Γιώτα Νέγκα κ.α. με το πιάνο σου. Πως οραματίζεσαι τον εαυτό σου χρόνια μετά;

Μετά από χρόνια φαντάζομαι τον εαυτό μου, όντας πιο ώριμος και με περισσότερες γνώσεις και εμπειρία, να συνθέτει μουσική, η οποία θα είναι ευρέως γνωστή σε Ελλάδα και εξωτερικό, χάριν της ταυτότητάς της.

Το ευρύ κοινό σε γνώρισε μέσα από την εκπομπή «Ελλάδα έχεις ταλέντο». Τι σε έσπρωξε να δηλώσεις συμμετοχή σε μία τηλεοπτική εκπομπή και τι αποκόμισες από την όλη αυτή διαδικασία;

Ο λόγος που με έκανε να δηλώσω συμμετοχή στο «Ελλάδα έχεις ταλέντο» ήταν οι φίλοι μου, που με παρότρυναν και εν τέλει, όπως φαίνεται, μου έκανε πολύ καλό! Όλο αυτό το ταξίδι με έκανε να καταλάβω τις δυνατότητές μου, δοκιμάστηκα διότι υπήρχε μεγάλη πίεση λόγω χρόνου, αλλά και ανάγκη να πιστέψω πολύ περισσότερο στον εαυτό μου και στα όνειρά μου.

Στις συνθέσεις σου χρησιμοποιείς samples, απαγγελίες, χορό, ποίηση. Τι σε τραβάει σε τέτοιες προσμίξεις;

Πιστεύω πως ο συνδυασμός αυτών των στοιχείων, είναι κάτι που με εκφράζει εξαιτίας της πολυδιάστατης σκέψης μου. Το μέλλον της τέχνης σε γενικότερη έννοια, κατά την άποψη μου, είναι η σύνθεση όλων αυτών των τεχνών, και όταν αυτό γίνεται στα πλαίσια σουρεαλισμού και ρεαλισμού, τότε το αποτέλεσμα είναι μοναδικό.

Ένας από τους στόχους σου, είναι να συνθέσεις μουσική για τον κινηματογράφο. Πες μου μια ταινία, της οποίας θα ήθελες να ήσουν ο συνθέτης και γιατί;

Δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την ταινία «Amélie»! Μια ταινία σε σκηνοθεσία του Jean- Pierre Jeunet, για την οποία έχει συνθέσει μουσική ο Yann Tiersen. Ο λόγος που επιλέγω αυτήν την ταινία, είναι η πλοκή της και το μήνυμα που περνάει στον θεατή/ακροατή. Εξιστορεί την ιστορία μιας νεαρής κοπέλας, η οποία ζει σε έναν δικό της κόσμο, που σκοπό έχει να βοηθάει τους συνανθρώπους της. Είναι κάτι που με αντιπροσωπεύει, οπότε ναι, θα ήθελα να είχα συνθέσει μουσική για αυτήν την ταινία.

Αν είχες την επιλογή, τι θα διάλεγες; Την εν ζωή καλλιτεχνική σου αναγνώριση ή το να μείνει το μουσικό σου αποτύπωμα στην ιστορία;

Να μείνει το μουσικό μου αποτύπωμα στην ιστορία. Εξάλλου αυτό που «κυνηγάω» σαν συνθέτης, είναι να μπορέσω να δημιουργήσω μια μουσική ταυτότητα, η οποία θα είναι τόσο δυνατή, που θα μείνει στο πέρασμα των χρόνων. Το ταξίδι αυτό είναι σίγουρα δύσκολο, αλλά έχει αυτές τις μικρές σταγόνες ευτυχίας, που σίγουρα δεν τις αποχωρίζομαι.

Ένας ταλαντούχος συνθέτης/πιανίστας όπως εσύ, πιστεύεις μπορεί να εξελιχθεί και να λάβει την – ενδεχομένως – αναγνώριση που του αξίζει εντός Ελλάδος;

Αυτό χρειάζεται μεγάλη συζήτηση, αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω εν συντομία. Θεωρώ πως στην Ελλάδα του σήμερα, είναι κάτι αρκετά δύσκολο. Η κρίση παίζει μεγάλο ρόλο σε όλο αυτό, καθώς υπάρχει πληθώρα καλλιτεχνών μέσου επιπέδου κι έτσι ο τομέας της μουσικής, μειώνεται συνεχώς!

Όμως, θεωρώ πως αυτός που δουλεύει εντατικά και έχει στόχους και όνειρα, μπορεί να τα καταφέρει. Γιατί δεν φτάνει το ταλέντο. Κάποιος μέτριος γίνεται άριστος με τη δουλειά. Ενώ κάποιος ταλαντούχος, χωρίς δουλειά μένει απλά μέτριος.

Που άκουσες για πρώτη φορά πιάνο και τι σε έκανε να αισθανθείς;

Πιάνο άκουσα για πρώτη φορά από την κούνια, στα βινύλια του πατέρα μου. Ήταν μια ιεροτελεστία γι’ αυτόν, η οποία βιωματικά πέρασε και σ’ εμένα. Καθόμασταν στο σαλόνι και ακούγαμε βινύλια από γνωστά συγκροτήματα, όπως οι Pink Floyd, Deep Purple, Queen, Depeche Mode και άλλα. Όλα τα όργανα τα θεωρούσα και τα θεωρώ εξίσου σημαντικά, απλά το πιάνο με επέλεξε. Το πιάνο με έκανε να νιώσω χαρά αλλά ταυτόχρονα και λύπη, αισιοδοξία αλλά και απαισιοδοξία. Για κάποιο λόγο είχε αυτή την επίδραση μέσα μου.

Το πιάνο, πήρε την ονομασία του από την ιταλική λέξη «σιγά». Είναι πιστεύεις ένα μουσικό όργανο για εσωστρεφείς ανθρώπους; Τι αντιπροσωπεύει για ‘σένα;

Είναι για εσωστρεφείς και εξωστρεφείς ανθρώπους, θα έλεγα. Τουλάχιστον αυτό που έχω δει, είναι, ότι αν είσαι εξωστρεφής το πιάνο θα σε κάνει και εσωστρεφή, αλλά το ανάποδο δύσκολα. Το πιάνο αντιπροσωπεύει όλα τα συναισθήματα ξεχωριστά αλλά και μαζί. Είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, ο καθρέφτης του εαυτού μας. Από το πώς παίζει κάποιος, μπορείς να καταλάβεις τι σκέφτεται και τι νιώθει εκείνη τη στιγμή. Είναι ένας κώδικας επικοινωνίας.

 Έχεις αναφέρει πως ένα από τα όνειρα σου, είναι να παίξεις αφιλοκερδώς, ακόμη και σε εμπόλεμες ζώνες. Η τέχνη νικά τις σφαίρες;

Σίγουρα νικά! Είναι ένα φάρμακο για όλους αυτούς, που έχουν δει και βλέπουν την φρίκη του πολέμου. Καθώς η μουσική, όπως προανέφερα, είναι κώδικας επικοινωνίας, θα ήθελα να επικοινωνήσω με αυτούς τους ανθρώπους, που η μοίρα τους φέρθηκε με αυτόν τον τρόπο. Σίγουρα αν καταφέρω να παίξω σε εμπόλεμη ζώνη, θα είναι μια αξέχαστη εμπειρία, που θα κουβαλήσω σε όλη μου τη ζωή.

Τι τραγούδια ακούει ένας πιανίστας, όπως εσύ, για να διασκεδάσει;

Τραγούδια από όλο το φάσμα της μουσικής! Από ραπ (Mac Miller, Public Enemy, N.W.A), κλασσική (Debussy, Erik Satie), ηλεκτρονική (Jean Michel Jarre), μέχρι και πειραματική μουσική του σήμερα. Όλα τα μουσικά είδη έχουν κάτι να σου προσφέρουν, όσον αφορά τη διασκέδαση και την ψυχαγωγία!

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια και που μπορούμε να σε ακούσουμε;

Τα σχέδιά μου για το μέλλον είναι σίγουρα οι σπουδές στο εξωτερικό, επάνω στον τομέα της σύνθεσης και ιδιαίτερα της σύνθεσης κινηματογραφικής μουσικής. Επίσης ένας από τους στόχους μου, είναι να δώσω κάποιες συναυλίες σε μεγάλους και ιστορικούς χώρους, ώστε μέσα από αυτούς να περάσω συναισθήματα στους ακροατές/θεατές.

Αυτή τη στιγμή κάνω πρόβες με τους συνεργάτες μου, για την προετοιμασία της μουσικής παράστασής μου με όνομα «ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ». Ένα μουσικό ταξίδι στον κόσμο των αισθήσεων και σε γεγονότα που έχουν στιγματίσει την ανθρωπότητα, μέσα από δικές μου συνθέσεις  – όπως αυτές που παρουσίασα στο «Ελλάδα έχεις ταλέντο» – αλλά και διασκευές κλασσικών τραγουδιών ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου που έχω αγαπήσει, σαν να είναι δικά μου!

Για να δείτε σε ποιους χώρους θα παρουσιάσω αυτή τη μουσική παράσταση, μείνετε συντονισμένοι στη σελίδα μου στο Facebook: Vasilis G.Georgakopoulos

______________________
Πηγή: Ologramma.art, συνέντευξη
στον Κωνσταντίνο Σύρμο
8/1/2019