- Θεατής και Θεατρίνος -

Σε βλέπω που με ένταση το στόμα ανοιγοκλείνεις
και τα χέρια σου κινείς σαν μαέστρος θυμωμένος
μα δεν ακούω τι λες, δεν ξέρω αν με βρίζεις
σε μια εικόνα της μνήμης υπάρχεις κλεισμένος

Σαν ταύρος τυφλός που δεν ξέχασε το κόκκινο
ορμούσες σε όλα αψηφώντας τον κίνδυνο
δεν ξέρω αν ήταν φτιαχτό ή κάτι ανθρώπινο
ή ήσουν κάτι εύθραυστο μαζί και χαλύβδινο

Κάτι παράξενες βροχές στα μάτια σου ξεσπούσαν
τις σκούπιζε το χέρι σου, δερμάτινο σφουγγάρι
ο άγγελος κι ο δαίμονας συγχρόνως σου μιλούσαν
το μυαλό σου ήθελε από τους δυο ένας να πάρει

Σαν θεατρίνος χαιρετώ, που τέλειωσε τον ρόλο
σαν θεατής χειροκροτώ την όμορφη ερμηνεία
Και στον καθρέφτη μου μπροστά χαμογελώ με δόλο
αφού στην αντανάκλαση αξίζει όλη η μνεία