- Αθέατες Όψεις -

Απάντησα στο βαθύ μου ερώτημα
τα πόδια σφιχτά στην θηλιά
το στόμα ραμμένο για πρόσχημα
σκούζω σαν πεινασμένη κοιλιά
έσπρωξα με το κεφάλι το στήριγμα
Πνιγμένα τα βήματα κρέμονται

Καταιγίδα από αθέατες όψεις
διαμελίστηκα σε τόσους εαυτούς
Το μυαλό μου θέλω να στειρώσεις
γη να μείνει χωρίς ωκεανούς
Να μοιάζω με σκισμένο περιτύλιγμα
που οι τομές του δεν φαίνονται

Καμιά δεν βρέθηκε επιείκεια
το φεγγάρι προβολέας ανάκρισης
το μυαλό μένει μ' απλήρωτα ενοίκια
στο σώμα αυτό στα όρια κατάχρησης
Αδιάκοπο των σειρήνων το σφύριγμα
κάποια μέρα για εμένα θα έρχονται