εποχή

(deviantart)

Η ζωή των καθημερινών ανθρώπων, μια συνειδητή απόπειρα
αυτοκτονίας με όλα τα μέσα, σε κάθε σημείο.
Κάθε στιγμή ύπαρξης και μια κατάποση μικρής δόσης
δηλητηρίου, ένα παραπάνω σφίξιμο στην θηλιά,
λίγα χιλιοστά ακόμη παραέξω στην άκρη της ταράτσας.

Μόνοι ή μπροστά σε άλλους. Στην κουζίνα, στο γραφείο,
την ώρα που πηδιούνται, στο λεωφορείο, όταν κλαίνε,
όταν τρώνε, όταν κατορθώνουν, όταν χάνουν.
Μόνιμα αχάριστοι.
Ξοδεύουν την ζωή σαν το νερό μιας ανοιχτής,
ξεχασμένης βρύσης.

Κάθε σκέψης τους, ηλίθια, μικροπρεπής, εγωιστική,
συμφεροντολογική.
Οι κουβέντες υποκριτικές, γεμάτες φθόνο, μείωση, απαξία.
Ξέρουν τα πάντα, δεν ρωτάνε τίποτα.
Θέλουν τα πάντα και δεν δίνουν ποτέ

Μια συνεχή αναζήτηση της προβολής, του κέρδους, των
κεφαλαίων γραμμάτων. των πομπωδών φιλοφρονήσεων.
Το χαμόγελο μια επίδειξη λευκότητας δοντιών, σκέτη.
Σαν το παιδί που σπάει το πολυπόθητο δώρο μόλις το
πάρει στα χέρια του, επίτηδες, αυτή είναι η παρουσία τους.

στην εποχή του "μου αρέσει".
στην εποχή του "ψόφος".
στην εποχή του αποφθέγματος.
στην εποχή των "φίλτρων".
στην εποχή των "views".
στην εποχή της "κοινοποίησης".
στην εποχή των επικήδειων στο διαδίκτυο.
στην εποχή του "δες που είμαι", "δες τι τρώω", "δες τι
πίνω", "κοίτα με ποια είμαι, κοίτα με ποιον είμαι".

Όντα όρθια και πεσμένα σε κώμα, που δεν υπάρχουν, μόνο
οραματίζονται μια εξιδανικευμένη ζωή. Τους την δίδαξε
η τηλεόραση, το περιοδικό, κάποιος με μικρόφωνο.
Εθισμένοι στην ηρωίνη εικόνων που ρουφιέται με ματιές.