- Με κυνηγούν -


Kαυτό, απύρετο to μέτωπο.

Κι ο σεισμός που δεν κούνησε τις ονειροπαγίδες
Τα κολλημένα στις πέτρες φτερά πουλιών
Οι δρόμοι με τα ψάρια να σπαρταρούν υπόγεια
Τα με ψεύδη μας διαβασμένα βιβλία
Η  ιστορία που δεν καταγράφηκε πουθενά
Το στόμα ως χωνί, για να γεμίζει το μπουκάλι

Η άνοιξη που ζήσαμε μες τον βαρύ χειμώνα
Τα μονίμως κρεμασμένα μας ασπρόρουχα, δήλωση ανακωχής
Οι ξεκοιλιασμένοι από τους κομπάρσους πρωταγωνιστές
Τα άδεια λεωφορεία, γεμάτα αόρατους ανθρώπους
Ο χρόνος, ο συγχρόνως συνεχής και μίας χρήσης
Η άπειρη ζωή που δεν θα ζήσουμε

Με κυνηγούν.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

- Έκθεση -

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

- Τιποτένιο ποίημα -

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)