- Δημιουργός -


(drawing by nutti, deviantart.com)

Να ανατινάζεται η σιωπή μας
μόνο με το βλέμμα,
σε ανάσες σου
ο αέρας να εξαργυρώνεται

Η καταιγίδα να εξημερώνεται
από μικρές λακκούβες,
σου ξεσκίζει τις φτερούγες
με το μαχαίρι της η αγάπη μου

Κι εσύ πως κλαις προσποιείσαι.
Μέχρι να μην ξέρω ποια είσαι
θα σε αλλάξω,
για να παγιδευτώ ξανά
από τον καινούριο σου εαυτό

Δημιουργός είναι αυτός που καταστρέφει
Ελεύθερος αυτός που παραδίδεται
Όλα θα τα μάθω ως να μην τα ξέρω
όλα θα τα βρω για να τα χάσω
σαν εσένα, για 'σένα, από σένα

Τα μάτια μου γέφυρες
που κουράστηκαν να ενώνουν
Ήρθες μα δεν σε έφερες
και θέλοντας σε σ' απαρνιόμουν


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

- Έκθεση -

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

- Τιποτένιο ποίημα -

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)