- Οχιά -


(drawning by Culpeo-Fox, deviantart.com)

Σαν άσχημο στην όψη
λουλούδι ευωδιάζω
σαν τον σχεδόν πνιγμένο
είμαι ζωντανός
σκουριασμένο στην κόψη
μαχαίρι είμαι και σφάζω
σαν να 'μουν ο αφέντης του
τον εαυτό μου, τον σκλάβο

Μια άκαμπτη, τυφλή οχιά
κρύβεται μέσα μου βαθιά
βυθίζομαι μες τους λυγμούς της
για τους χαμένους ελιγμούς της
τα μάτια της τα σιωπηλά

Ένας πλανήτης σε τροχιά
κρύβεται μέσα μου βαθιά
δέσμιος μιας μοιραίας απορίας
αν κάποτε βγει εκτός πορείας
τι υπάρχει εκεί έξω μακριά;

Σαν ξύλο ακατέργαστο
που το πονά ο γλύπτης
σαν το κορμί τ' ανέραστο
ψυχή μου υποκύπτεις
ανίκανο είμαι ηφαίστειο
κι όλο ξερνάω πάγο
σαν ξόρκι με μετέτρεψα
σε κλόουν από μάγο

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

- Έκθεση -

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

- Τιποτένιο ποίημα -

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)