Mια βροχή περιμένω




Απόψε όλα με γυρνούν
σε στιγμές που πονούν
και μονάχος μου κλαίω

ακόμα υπάρχεις παντού
στα σχήματα του καπνού
της ζωής μου που καίω

σε κρύβω μες την σιωπή
γιατί νιώθω ντροπή
που ακόμη σε θέλω

υπάρχω στο πουθενά
είναι όλα κένα
πίσω αν δε σε φέρω

Κι 'σαι σαν το κελί
που 'χει πόρτα ανοιχτή
μ' από μέσα δεν βγαίνω

Κι 'μαι κήπος ξερός
μπλε εσύ ουρανός
μια βροχή περιμένω

Κι 'σαι δρόμος γυμνός

που διαβαίνω διαρκώς
μα όλο στάσιμος μένω

Σαν στεγνός ποταμός
μπλε εσύ ουρανός
μια βροχή περιμένω

απόψε όλα με γυρνούν
σε στιγμές που δεν ζουν
είναι μέσα μου μόνο

σαν αυγή σε βυθό
όταν σε θυμηθώ
πνίγομαι μες τον πόνο

σαν να παίζουμε κρυφτό
τα μάτια κλείνω, μετρώ
μα ποτέ δεν σε βρίσκω

δεν με νοιάζει αν χαθώ
είμαι σκιά και ποθώ
τον δικό σου τον ίσκιο



Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε με πάθος!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

- Έκθεση -

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

- Τιποτένιο ποίημα -

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)