Ποτέ δεν Υπήρξαμε


Κάτι σε τρόμαξε
μα δεν κινήθηκες
έκλεισες τα μάτια
ξανά κοιμήθηκες

Κάτι σε τράβηξε
μα δεν φοβήθηκες
γύρισες πλευρό
κάτι θυμήθηκες
μα το αρνήθηκες

Κάτι σε άγγιξε
μα δεν τραβήχτηκες
μου χαμογέλασες
δυο λέξεις ανήθικες
τα χείλη σου στάξανε
πάνω μου τρίφτηκες
μετά νυστάξαμε
τα μάτια κλείσαμε
τον χρόνο χάσαμε

Ποτέ δεν ξυπνήσαμε
Ποτέ δεν υπήρξαμε

Κάτι με φώναξε
τόσο που πόνεσα
το χέρι μου πιο μέσα
στο χέρι σου χώρεσα

Κάτι με σκούντησε
μια έγνοια με 'πιασε
εσύ δεν αντέδρασες
το μυαλό το ξέχασε
κι έτσι μου πέρασε

Κάτι με έτσουξε
ένιωσα να τεντώθηκες
με άφησες, ταράχτηκα
σε 'μένα ξανά γαντζώθηκες
σφιχτά με κράτησες
πάνω μου κύλισες
τον διακόπτη πάτησες
στο φως με φίλησες
λάμπα και μάτια ξανακλείσαμε
στο έρεβος χαθήκαμε

Ποτέ δεν ξυπνήσαμε
Ποτέ δεν υπήρξαμε

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

- Έκθεση -

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

- Τιποτένιο ποίημα -

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)