οι παραχαράκτες
Να ήμασταν τα βράχια
Να ήμασταν τα νερά
κι η ορμή
κι οι αφροί
ο παρασυρμός,
η πτώση, το αναπόφευκτο,
η αντίσταση
το γράπωμα,
ο παφλασμός.
Ούτε θάλασσα, ούτε λίμνη
ούτε ωκεανός
Να 'μάσταν καταρράκτες
και με πλαστές στιγμές
να ξεγελάμε την ζωή,
στυγνοί παραχαράκτες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε με πάθος!