- Κάθε βράδυ 00:00 με 03:30 -

Κάθε βράδυ στις 00:00 ο φύλακας κάνει την τελευταία βόλτα,
στρέφει επάνω μου τον φακό του, κοιτά αν κοιμάμαι κι αν είναι κλειδωμένη η πόρτα.

Κάθε βράδυ στις 00:20 βγάζω έναν χειροποίητο μικρό σουγιά,
τον έφτιαξα μόνος μου και τον φωνάζω συνείδηση, με αυτόν  στο μυαλό μου σκάβω.

Ολη την μέρα μου φέρονται όπως σε σκλάβο
με κοιτούν από τις κάμερες, με ελέγχουν μέσα από κωδικούς και barcodes.

Μα το βράδυ στις 00:21 ξεκινά η μεγάλη μου απόδραση!
αργά και μεθοδικά σκαλίζω την ψυχή μου!
Κάποιοι που κατάφεραν να το σκάσουν μου είπαν για ένα μικρό και πανέμορφο νησί
Το νησί της Ελευθερίας! "Τι όμορφο όνομα" σκέφτηκα!

Εκεί μου είπαν, μπορείς να λες την γνώμη σου, να ντύνεσαι όπως θες, να είσαι ο ευατός σου,
να αγαπάς όποιον θες, να είσαι περήφανος γι αυτό που είσαι χωρίς Φόβο!

Κατά τη 01:30 κάνω ένα διάλλειμα, κουράζομαι πια εύκολα, είναι κι αυτό το τσουβάλι
που έχουν ράψει στην πλάτη μου και κάθε μέρα προσθέτουν μέσα κι άλλη άμμο.

Στα υπόγεια της φυλακής υπάρχουν κάτι τεράστιες δεξαμενές που πολτοποιούν
την πρώτη ύλη, την προπαγάνδα, την φοβία, την ξενοφοβία, την ομοφοβία, την τρομοκρατία,
την απόγνωση και άλλα πολλά που ξεχνώ!

Όλη αυτή η πρώτη ύλη περνά μέσα από την Μηχανή, κρυφάκουσα τους φύλακες
να την αποκαλούν MEDIA. Η Μηχανή αυτή τα κάνει όλα άμμο
κι η άμμος καταλήγει στο ραμένο στην πλάτη μου τσουβάλι,
την ρίχνουν στο νέρο που πίνω, την βάζουν ακόμη και στην τροφή μου,
την προσθέτουν στα λόγια μου.

Στις 02:45 που έχω αρχίσει πια να ιδρώνω, να απογοητεύομαι και να απελπίζομαι
που το άνοιγμα που 36 χρόνια τώρα προσπαθώ να ανοίξω,
μου επιτρέπει μόνο κάτι άναρχες και άναρθρες φωνές να ακούσώ

Αρχίζω να σκέφτομαι...
μα τι κάνω;
που θέλω να πάω;
τι παραπάνω ζητώ;
έχω το φαγητό μου,
τα καθαρά μου ρούχα,
τον φύλακά μου,
που με φροντίζει και με βγάζει στην αυλή για 5 ολόκληρα λεπτά κάθε μέρα!

Υπάρχουν οι κάμερες που με προσέχουν, τα barcodes και οι κωδικοί για να μου προσφέρουν
ό,τι θέλω, πριν να το θέλω, χωρίς να το θέλω. Έχω τρελαθεί;

Φτάνει 03:30 η ώρα, καιρός να κοιμηθώ, πρέπει να θυμηθώ μια από αυτές τις μέρες
να παραδώσω τον χειροποίητό μου σουγιά στον φύλακα.