οι Σπουδαίοι κι οι Μεγάλοι
Ένα στόμα δίχως γλώσσα
κάποτε έλεγε σοφά λόγια τόσα
που οι Σπουδαίοι φοβηθήκαν
ν' αυθαδιάζει του αρνηθήκαν
και του κόψαν την μιλιά
Μα αυτό βρήκε άλλο τρόπο
ταξίδευε από τόπο σε τόπο
έγραφε όσα να πει δεν μπορούσε
σαν φωνή κι αυτό αντηχούσε
πιο δυνατά κι από λαλιά
Ένα σώμα χωρίς χέρια
τα γραπτά του ήταν μαχαίρια
Κι οι Μεγάλοι που τρομάξαν
τα χέρια του, του τα αρπάξαν
τα σκορπίσαν στη φωτιά
Και κανείς πια δεν τολμούσε
δεν έγραφε και δεν μιλούσε
Λίγοι μόνο τον θυμόνταν
κι όσοι το 'καναν λυπόνταν
δεν τον ξανάδε κανείς πια
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε με πάθος!