Πλήκτρα Σπασμένα


Ποιος είμαι δεν θυμάμαι
δεν μπορεί να είμαι μόνο ένα όνομα
δεν μπορεί να είμαι μόνο όσα ζω

Οι νύχτες μου πεινάνε
με ταΐζω με κάποιου άλλου τα όνειρα
και νιώθω ένας άγνωστος όταν ξυπνώ

Τα δάκρυα με πονάνε
γιατί μέσα μου παντού λιμνάζουν
με μάτια γεννήθηκα άδεια, αδάκρυτα

Ποιος είμαι δεν θυμάμαι
έναν ξένο τα μάτια σου κοιτάζουν
κι άθελά μου σε ξεγελώ αδιάκριτα

Γιατί αγάπη από 'μένα ζητάς;
Στην έρημο δεν ταξιδεύουν οι διψασμένοι
Δεν βουτούν στην φωτιά τα χάρτινα πουλιά
Παρωδίες μόνο ηχούν από πλήκτρα σπασμένα
Γιατί αγάπη μου ζητάς; Φύγε από 'μένα
Φύγε από 'μένα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

- Έκθεση -

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

- Τιποτένιο ποίημα -

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)