- Η Γύμνια μου -

Η γύμνια μου στα μάτια σου
πιο άνθρωπο από τους ανθρώπους με κάνει
μα η ίδια γύμνια στα μάτια τους
πιο απάνθρωπους ανθρώπους φτιάχνει

Η γύμνια μου εκτεθειμένη
στα μάτια σου, στα μάτια τους
σαν σημαία αναρτημένη στέκεται σκισμένη
ένα βρώμικο, λευκό πανί και ανεμίζει

Η γύμνια μου σαν ένα σχοινί
που το βάρος του σώματός μου δεν αντέχει
κι αυτό σαν καταρράκτης χύνεται, κάτω πέφτει
δίχως να προλάβει να κρεμαστεί
δίχως να 'θέλει από κάπου να πιαστεί

Κι ανυπομονώ να φτάσει το ξημέρωμα για να κοιμηθώ
να βγάλω από πάνω μου την Γύμνια
στα όνειρα μπορώ αυτό που θα ήθελα να είμαι, να είμαι:

ούτε ακίνητος, ούτε κυνικός
ούτε φτυάρι, ούτε κιβωτός
ούτε μαζί σου, ούτε αδειανός
ούτε θλιμμένος, ούτε γελωτοποιός

μα θα ξυπνήσω λίγο πριν μεταμορφωθώ
πάντα ξυπνώ λίγο πριν
φοβάμαι πως με σκουντά η γύμνια μου.