- Υδρατμός -


Εξατμίζεσαι,
σαν της ανάσας σου τον υδρατμό
στου τρένου το τζάμι

και ζεις,
ζεις μηχανικά
ζεις με δανεικά
ζεις για τους άλλους
μιλάς σαν τους παπαγάλους
ξαναλές ό,τι ακούς, πιστεύεις ό,τι ακούς
είσαι ο δούλος του προφανούς
είσαι το ατάιστο, δεμένο, φοβισμένο σκυλί του
ένας ισοβίτης που ελευθερία έκανε την αυλή του

και ζεις,
φοβάσαι τις ενοχές, τις τύψεις, σε λάθη μην σκοντάψεις
στις νηστείες δεν τρως, τον σταυρό σου κάνεις
τώρα μπορείς να πεθάνεις
απέφυγες τις εντάσεις
όλα πήγαν καλά τον παράδεισο εξασφάλισες

την ζωή σου Εξάτμισες
σαν της ανάσας σου τον υδρατμό
στου τρένου το τζάμι
του ταξιδιού που θέλησες...
μα δεν τόλμησες να κάνεις.
τώρα μπορείς να πεθάνεις.


Υ.Γ.: εμπνευσμένο από το ποίημα "Απολογισμός" (Charles Bukowski)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

- Έκθεση -

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

- Τιποτένιο ποίημα -

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)