Εμείς οι Άνθρωποι

Από -

Εμείς οι άνθρωποι
δρόμοι αδιάβατοι
σβησμένα χρώματα
άοσμα αρώματα

 Εμείς οι άνθρωποι
μόνοι κι ανάκατοι
Τυχαία τα ονόματα
πράττουμε αυτόματα

 Εμείς οι άνθρωποι
την ζωή μας άσκοπη
πως χαραμίζουμε
πως την χαρίζουμε
δίχως να αγγίζουμε
δίχως να ελπίζουμε
να αγαπήσουμε
ζωή να ζήσουμε

 Εμείς οι άνθρωποι
νιώθουμε άτρωτοι
μα κλαίμε αδύναμα
στου πόνου το τίναγμα

 Εμείς οι άνθρωποι
τόσο ευάλωτοι
και τόσο άδειοι
γεμάτοι σκοτάδι

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε με πάθος!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

Από -
Εικόνα
Ειν' η ψυχή μου στεγνή σαν χαώδες πηγάδι σταγόνα δεν θα βρεις  στον πυθμένα ν' αγγίξεις Μην ρωτάς το γιατί παντού βλέπω σκοτάδι εγώ μαύρο θα βλέπω  όσο φως κι αν μου δείξεις Ειν' ο χρόνος πολύς  που η ζωή μου βαστάει μην μου δώσεις ελπίδα  να διψώ για να ζήσω απ' το καράβι αυτό  που μακριά σου με πάει για 'σένα μη ζητάς  στη θάλασσα να βουτήξω Πέτρινη έχω καρδιά μια μέδουσα είχε κοιτάξει τότε που είχα φτερά  κι αληθινά γελούσα τώρα ζω σαν σκιά  όσων κάποτε ζούσα φτηνό του πίνακα  αντίγραφο ,  που 'χα κάποτε υπάρξει Είναι αργά για χαρά είν' αργά για αγγέλους δεν ζητάω πολλά μόνο μια ήσυχη τρύπα εσύ φύγε μακριά  ξέχνα όλα όσα είπα ήταν το κύκνειο άσμα  του αναπόφευκτου τέλους
Διαβάστε περισσότερα

- Έκθεση -

Από -
Εικόνα
(drawning by TheOriginalAbz, deviantart.com ) Έχω εκτεθεί σε διαδρόμους κυκλικούς σε ατελείωτες παρακάμψεις Στα λεπτά που κυλούν σαν δευτερόλεπτα Στα αίτια καθώς απαρνιούνται τα συμβάντα Έχω εκτεθεί στην πρωτοτυπία πριν την μίμηση σε ένα μόνιμο, ουρλιαχτό λύκου Στα φώτα, αυτούς τους εκατομμύρια μηχανικούς ήλιους Στις συνέπειες, εκείνες που θα εφεύρουν το ταξίδι στον χρόνο Ένα ποτάμι ορμητικά λόγια κανένα δεν κατέληξε στην θάλασσα Το φράγμα της υποκρισίας τα σταμάτησε στον λαιμό Αμέτρητο ξοδεύτηκε μελάνι συνδυάστηκαν οι λέξεις σωστά μα δεν βρέθηκαν ικανοί οι αντάξιοι μεταφραστές Ασχήμια είναι τους είπα Η ακαταλαβίστικη ομορφιά
Διαβάστε περισσότερα

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

Από -
Εικόνα
(drawning by braveyunvagabond, deviantart.com ) Στις αμαρτωλάγιες μου σκέψεις έρχεσαι να με μουσκέψεις Κι απ' των δακρύων σου την ύλη του σκοταδιού έφτιαξα πύλη κι έναν βωμό να με λατρέψεις Θόλωσαν οι διαφάνειες ταράτσες ψάχνω στα υπόγεια Ντροπαλά κάνουμε όργια τα μυαλά γλεντούν με άνοιες άρρωστες από λογική παράνοιες Εσύ μια κούκλα ξεχαρβαλωμένη που πάνω στο ράφι περιμένει ένα παιδί να την διαλέξει κι ας ποτέ να μην την παίξει Εγώ ένα ραγισμένο πιάτο στις στοίβας μ' έβαλαν τον πάτο και ποτέ μαζί δεν τρώνε τόσοι κάποιος κι εμένα να με λερώσει Μια ανεπαίσθητη διάλυση όσα πρέπει να ανεχθείς όλο θα δέχομαι την άρνηση όλο θα αρνείσαι να δεχθείς
Διαβάστε περισσότερα

- Τιποτένιο ποίημα -

Από -
Εικόνα
(drawning by TALONABRAXAS, deviantart.com ) Ευχαριστημένοι με τίποτα Χαρούμενοι για το τίποτα Ερωτευμένοι με το τίποτα Φτιαγμένοι από το τίποτα Υπάκουοι στο τίποτα Αφέντες του τίποτα Ζωές που δεν αξίζουν τίποτα Ζωές που αξίζουν ένα τίποτα Λόγια που υπόσχονται το τίποτα Λόγια που δεν υπόσχονται τίποτα Εγώ, που είμαι ένα τίποτα Εσύ, που δεν είσαι τίποτα Θα σε κούρασε το τόσο τίποτα μα εμένα αυτό δεν μου λέει τίποτα
Διαβάστε περισσότερα

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)

Από -
Εικόνα
  Η πρώτη μου ποιητική συλλογή «Εμφάνεια», εκδ. Βακχικών, 2020, έχει ανθολογηθεί στις εξής ανθολογίες: -      «ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΏΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ», του Γιώργου Χ. Θεοχάρη: «Ο,ΤΙ ΧΑΡΤΟΚΟΠΤΕΙ ΕΝ ΤΩ ΑΜΑ, ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΕΙ», εκδ. Ρώμη. -     «ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ 2020», επιμέλεια: Πόπη Αρωνιάδα, Κώστας Λαντάβος. Υπεύθυνος Σειράς: Ντίνος Σιώτης. Εκδ. Κοινωνία των Δεκάτων. Κριτικές για την «Εμφάνεια»: - «Τα Ποιητικά», τεύχος 46, από τον Γιώργο Βέη. - "Culture Book":  Η θεολογία, εκεί έξω/ Κωνσταντίνος Σύρμος, «Εμφάνεια» - Κριτική από τον Απόστολο Θηβαίο - "Culture Book":  Ο αστικός ποιητικός νεονατουραλισμός του Κωνσταντίνου Σύρμου - Κριτική από τον Δήμο Χλωπτσιούδη - "Paspartou", διαβάστε ΕΔΩ , από τον Γιώργο Ρούσκα - «Περί Ου», διαβάστε  ΕΔΩ , από την Ανθούλα Δανιήλ -  "texnesonline", διαβάστε ΕΔΩ
Διαβάστε περισσότερα