ο Χρόνος


ο Χρόνος πια δεν θα με φοβίσει
κι ας η παρακμή επάνω μου κατρακυλάει
το δέρμα μου άρχισε να ξεφτίζει
κι η μνήμη μου σιγά-σιγά να με ξεχνάει

ο Χρόνος πια δεν θα με φοβίσει
κι ας η φθορά του με ντύνει στα γκρι
η όρασή μου σκοτάδι θερίζει
και οι λέξεις μου χορωδία πια φαιδρή

ο Χρόνος πια δεν θα με φοβίσει
ο ψυχρός του αέρας δεν μου φέρνει ρίγη
την ψυχή μου αγωνία δεν γεμίζει
κι η όψη στον καθρέφτη δεν με θλίβει

ο Χρόνος πια δεν θα με φοβίσει
από τον δρόμο που ο κάθένας καταλήγει
η δική μου η ψυχή δεν θα φύγει
μέσα σου άλλη μια ζωή έχει να ζήσει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

- Έκθεση -

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

- Τιποτένιο ποίημα -

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)