Βυθός

Σε φοβάμαι αγάπη
ψάχνω μια κρυψώνα
οι φωτιές είναι χιόνια

Μισώ τους κανόνες
Γλυτώνω παρατρίχα
ξημερώνει η νύχτα

Σε αγγίζω σκοτάδι
νιώθω τον τυφώνα
οι ανθρώποι είναι πιόνια

Σε πονάω πληγή
χάνομαι σε οράματα
χαϊδεύω τα τραύματα

Σε χρειάζομαι, φύγε,
ποτίζω την λήθη,
το ψέμα που πείθει

Σε αυτό θα κρυφτώ
πριν κοιμηθώ
πριν αφεθώ
σε ονείρου βυθό