Αλύπητος Θεός

Κλειστός, μέσα σου μείνε κλειστός
ένας γίγαντας ο φόβος δυνατός
σκίζει σώματα, σκίζει ψυχές
και των παιδιών τις ζωγραφιές
άδεια ποτήρια στις γιορτές
χειμώνας όλες οι εποχές
στον φόβο αυτόν μείνε πιστός

Τυφλός, κοιτάζεις μα μένεις τυφλός
σκοτάδι φέγγει από το φως
στα πρόσωπα σκυμμένα από ενοχές
οι χαμένοι μα και οι νικητές
ριγμένοι σαν ξύλα στις φωτιές
ζουν μοναχές τους οι σκιές
στο κλάμα τους εσύ ψυχρός

Κρυφός, υπάρχεις μα μένεις κρυφός
είναι ο ουρανός τόσο ρηχός
δεν χωρά τα όνειρα και τις ευχές
τα σύννεφα μοιάζουν με οχιές
δηλητήριο στάζουν οι βροχές
στις μάταιές σου προσευχές
ο Θεός αλύπητος, κουφός