Όλα τα Πρόσωπά μου


Γυρεύω στο μαύρο φως του σκοταδιού
Στην νύχτα μέσα ετούτη την χλωμή
την ξέχειλη χαρά εκείνου του παιδιού
που σκότωσα πριν χρόνια ένα πρωί

Παλεύω με τη ψυχή μου πεινασμένη
ξελιγωμένος για στιγμές χαμένες
κι η πόρτα της καρδιάς μου η χαλασμένη
ν' ανοιγοκλείνει για άγνωστες, για ξένες

Μαζεύω όλα τα πρόσωπά μου
ψάχνω να βρω ποιο μου ταιριάζει
κάνενα σε μένανε δεν μοιάζει
δεν δείχνουν πια, να 'ναι δικά μου

Μαζεύω όλα τα πρόσωπά μου
ψάχνω για το αληθινό μου
το όμορφο, αθώο, παιδικό μου
δεν θέλω τα άλλα πια να 'ναι δικά μου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

- Έκθεση -

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

- Τιποτένιο ποίημα -

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)