Ένα Παιδί Αγναντεέι


Έχω μες την καρδιά
έναν κλόουν που κλαίει
την ημέρα φοράει φτερά
και την νύχτα τα καίει

Βλέμματα ρίχνει φλογερά
σαν κοιτώ τον καθρέφτη
με κοιτάει παγερά
λες και βλέπει έναν κλέφτη

Έχω μες την καρδιά
ένα γελαστό σκιάχτρο
για μάτια έχει καρφιά
και για στόμα ένα άστρο

Δεν διώχνει τα πουλιά
κι ας το θωρούν τρομαγμένα
τα παίρνει αυτό αγκαλιά
στα χέρια τα αχυρένια

Έχω μες την καρδιά
ένα παιδί που αγναντεύει
που φοβάται να αγαπά
κι όλο αγάπη γυρεύει

Ποτέ του δεν χαμογελά
με παιχνίδια δεν παίζει
κλόουν, σκιάχτρα και παιδιά
χαράζει με τα νύχια στο τραπέζι

(για τον Κ. που έφυγε νωρίς)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

- Έκθεση -

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

- Τιποτένιο ποίημα -

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)