Ματωμένος πλανήτης...

Από -



Με δρόσιζες κάτω από αρχαία δέντρα

ζούσα σε ζωγραφιστά από 'σένα κέντρα κύκλων 

φεγγαροφωτισμένη μου χλωμή αφέντρα

που η ομορφιά σου μονομάχησε

με ομορφιά χιλίων κύκνων



Νέων αγγέλων χαμόγελα σε τρυγίριζαν

και κατακτούσαν την ευθεία των χειλιών σου

τους μυρούς σου με ηδονή πλημμύριζαν

κινούσαν ρυθμικά το σώμα σου

έρμαια των προσταγών σου



Τώρα που κείτεσαι εδώ πικρή κι ανήμπορη

κι αναμνήσεις λιγοστεύουν τον σφυγμό σου

τα βήματα σου θέρισαν άγριοι ανήφοροι

σύρθηκες επάνω στην φροντίδα μου

έμεινα δούλος σου, έγινα σύντροφος σου



Λίγο θάνατο άγγιξα τα μάτια σου κοιτώντας 

από μέσα τους έσταζε υγρός γρανίτης

οι άνθρωποι έπεσαν απ' την γη αυτοκτονώντας

την νύχτα φώτισαν πένθιμα τ' αστέρια

ματωμένο κορμί, ματωμένος πλανήτης

Σχόλια

  1. Eύη Καφούρου Αλιπράντη17 Ιανουαρίου 2009 στις 3:03 μ.μ.

    πολύ δυνατά λόγια μπράβο σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευαγγελία Πατεράκη17 Ιανουαρίου 2009 στις 11:50 μ.μ.

    Άψογη γραφή λέξεων
    σε ματωμένο πλανήτη
    σε ψυχή φεγγαριού
    πάνω απ' το έρεβος
    του αιώνιου χαμού...

    Καλημέρα Φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φαίδρα Φις18 Ιανουαρίου 2009 στις 2:44 π.μ.

    περιττό να σου πω θεωρώ
    ότι προτιμώ αυτό το στυλ γραφής
    και ίσως και δίχως ομοιοκαταληξία
    αν το επιχειρούσες

    ίσως...
    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κωνσταντίνος Σύρμος18 Ιανουαρίου 2009 στις 6:23 π.μ.

    ΕΥΗ Κ, αληθινά σε ευχαριστώ...

    άναρχες φλόγες Λίτσα Πατεράκη είναι τιμητικό για 'μενα να έχω σχόλια με εμπνεύσεις σου...

    Φαιδρα Φις ανυπομονούσα για το σχόλιο σου να σου πω την αλήθεια... κ για 'μένα τα αγαπημένα όσων γράφω είν' αυτού του στυλ. Το ξέρω πως οι ομοιοκαταληξίες είναι σαν δεσμά... τις νιώθω κάπως σαν οδηγό, δεν ξέρω αν είμαι σαφής, ουσιαστικά η πρώτη μου απόπειρα χωρίς ομοιοκαταληξίες ήταν το "Κάποτε" στην δεύτερη μου ανάρτηση.

    το ίσως είναι το πλέον σίγουρο...
    καλό απόγευμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Unknown19 Ιανουαρίου 2009 στις 12:37 μ.μ.

    Πολύ πίκρα στον ... ματωμένο σου πλανήτη.
    Ίσως (το πλέον σίγουρο) γι'αυτό έρχομαι και ξανάρχομαι.
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κωνσταντίνος Σύρμος19 Ιανουαρίου 2009 στις 2:16 μ.μ.

    meggie πίκρα έχει... μα όχι ασχήμια... αυτό είν' το κλειδί... κι είσαι πάντοτε ευπρόσδεκτη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Unknown20 Ιανουαρίου 2009 στις 1:42 π.μ.

    ποιός μίλησε για ασχήμια;
    από πότε η πίκρα βγάζει ασχήμια;
    μόνο ανθρωπιά, αυτό είναι το δικό μου κλειδί.

    Καλημέρα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κωνσταντίνος Σύρμος20 Ιανουαρίου 2009 στις 6:37 π.μ.

    δεν μίλησε κανείς... απλώς πολλοί μπερδεύουν τις έννοιες, έτσι... μόνο ανθρωπιά...

    Καλό σου απόγευμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε με πάθος!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

Από -
Εικόνα
Ειν' η ψυχή μου στεγνή σαν χαώδες πηγάδι σταγόνα δεν θα βρεις  στον πυθμένα ν' αγγίξεις Μην ρωτάς το γιατί παντού βλέπω σκοτάδι εγώ μαύρο θα βλέπω  όσο φως κι αν μου δείξεις Ειν' ο χρόνος πολύς  που η ζωή μου βαστάει μην μου δώσεις ελπίδα  να διψώ για να ζήσω απ' το καράβι αυτό  που μακριά σου με πάει για 'σένα μη ζητάς  στη θάλασσα να βουτήξω Πέτρινη έχω καρδιά μια μέδουσα είχε κοιτάξει τότε που είχα φτερά  κι αληθινά γελούσα τώρα ζω σαν σκιά  όσων κάποτε ζούσα φτηνό του πίνακα  αντίγραφο ,  που 'χα κάποτε υπάρξει Είναι αργά για χαρά είν' αργά για αγγέλους δεν ζητάω πολλά μόνο μια ήσυχη τρύπα εσύ φύγε μακριά  ξέχνα όλα όσα είπα ήταν το κύκνειο άσμα  του αναπόφευκτου τέλους
Διαβάστε περισσότερα

- Έκθεση -

Από -
Εικόνα
(drawning by TheOriginalAbz, deviantart.com ) Έχω εκτεθεί σε διαδρόμους κυκλικούς σε ατελείωτες παρακάμψεις Στα λεπτά που κυλούν σαν δευτερόλεπτα Στα αίτια καθώς απαρνιούνται τα συμβάντα Έχω εκτεθεί στην πρωτοτυπία πριν την μίμηση σε ένα μόνιμο, ουρλιαχτό λύκου Στα φώτα, αυτούς τους εκατομμύρια μηχανικούς ήλιους Στις συνέπειες, εκείνες που θα εφεύρουν το ταξίδι στον χρόνο Ένα ποτάμι ορμητικά λόγια κανένα δεν κατέληξε στην θάλασσα Το φράγμα της υποκρισίας τα σταμάτησε στον λαιμό Αμέτρητο ξοδεύτηκε μελάνι συνδυάστηκαν οι λέξεις σωστά μα δεν βρέθηκαν ικανοί οι αντάξιοι μεταφραστές Ασχήμια είναι τους είπα Η ακαταλαβίστικη ομορφιά
Διαβάστε περισσότερα

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

Από -
Εικόνα
(drawning by braveyunvagabond, deviantart.com ) Στις αμαρτωλάγιες μου σκέψεις έρχεσαι να με μουσκέψεις Κι απ' των δακρύων σου την ύλη του σκοταδιού έφτιαξα πύλη κι έναν βωμό να με λατρέψεις Θόλωσαν οι διαφάνειες ταράτσες ψάχνω στα υπόγεια Ντροπαλά κάνουμε όργια τα μυαλά γλεντούν με άνοιες άρρωστες από λογική παράνοιες Εσύ μια κούκλα ξεχαρβαλωμένη που πάνω στο ράφι περιμένει ένα παιδί να την διαλέξει κι ας ποτέ να μην την παίξει Εγώ ένα ραγισμένο πιάτο στις στοίβας μ' έβαλαν τον πάτο και ποτέ μαζί δεν τρώνε τόσοι κάποιος κι εμένα να με λερώσει Μια ανεπαίσθητη διάλυση όσα πρέπει να ανεχθείς όλο θα δέχομαι την άρνηση όλο θα αρνείσαι να δεχθείς
Διαβάστε περισσότερα

- Τιποτένιο ποίημα -

Από -
Εικόνα
(drawning by TALONABRAXAS, deviantart.com ) Ευχαριστημένοι με τίποτα Χαρούμενοι για το τίποτα Ερωτευμένοι με το τίποτα Φτιαγμένοι από το τίποτα Υπάκουοι στο τίποτα Αφέντες του τίποτα Ζωές που δεν αξίζουν τίποτα Ζωές που αξίζουν ένα τίποτα Λόγια που υπόσχονται το τίποτα Λόγια που δεν υπόσχονται τίποτα Εγώ, που είμαι ένα τίποτα Εσύ, που δεν είσαι τίποτα Θα σε κούρασε το τόσο τίποτα μα εμένα αυτό δεν μου λέει τίποτα
Διαβάστε περισσότερα

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)

Από -
Εικόνα
  Η πρώτη μου ποιητική συλλογή «Εμφάνεια», εκδ. Βακχικών, 2020, έχει ανθολογηθεί στις εξής ανθολογίες: -      «ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΏΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ», του Γιώργου Χ. Θεοχάρη: «Ο,ΤΙ ΧΑΡΤΟΚΟΠΤΕΙ ΕΝ ΤΩ ΑΜΑ, ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΕΙ», εκδ. Ρώμη. -     «ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ 2020», επιμέλεια: Πόπη Αρωνιάδα, Κώστας Λαντάβος. Υπεύθυνος Σειράς: Ντίνος Σιώτης. Εκδ. Κοινωνία των Δεκάτων. Κριτικές για την «Εμφάνεια»: - «Τα Ποιητικά», τεύχος 46, από τον Γιώργο Βέη. - "Culture Book":  Η θεολογία, εκεί έξω/ Κωνσταντίνος Σύρμος, «Εμφάνεια» - Κριτική από τον Απόστολο Θηβαίο - "Culture Book":  Ο αστικός ποιητικός νεονατουραλισμός του Κωνσταντίνου Σύρμου - Κριτική από τον Δήμο Χλωπτσιούδη - "Paspartou", διαβάστε ΕΔΩ , από τον Γιώργο Ρούσκα - «Περί Ου», διαβάστε  ΕΔΩ , από την Ανθούλα Δανιήλ -  "texnesonline", διαβάστε ΕΔΩ
Διαβάστε περισσότερα