Τυφλά πουλιά




Τυφλά πουλιά μεθυσμένα από τις ηδονές

από τα ουρλιαχτά και τις φωνές

σε τραβούν

με συμπαθητικά γδαρσίματα 

που αφήνουν σημάδια φονικά 

να στολίζουν την πνοή σου

τα ίχνη και την άχνα σου

κ’ εγώ κρυμμένος εκεί στα σπλάχνα σου

ταξιδεύω στην σιωπή σου



Τυφλά πουλιά κόκκινα απ' το αίμα μας

καθώς βουτούσαν μες το ψέμα μας

να τραφούν

μας ένωσαν μας χώρισαν 

μας έκλεψαν μας δώρισαν

το πέταγμα και την πτώση τους

κι όταν τα κοίταξα, είδα κατάματα

στα κορμιά τους τα δικά μας τραύματα

τα πρόσωπα μας στην όψη τους





Σχόλια

  1. εγώ τώρα τί να πώ;
    δεν έχω λόγια... απίστευτος είσαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η πρώτη στροφή μου άρεσε περισσότερο
    έχει ένταση και πάθος αλλά υποφώσκοντα...
    την κάνουν περισσότερο γοητευτική

    είναι και οι παρηχήσεις του "χν"
    έχω μια αδυναμία σ'αυτές

    σου χρωστάω μια απάντηση σχετικά με την τεχνική
    όταν γράφεις ποίηση έμμετρη
    ακολουθείς θέλοντας και μη κάποιους-ας πούμε-
    κανόνες
    δηλαδή,ομοιοκαταληξία σωστή,μέτρο,ρυθμό,ένταση,κλιμάκωση,κορύφωση,λύση...

    αυτά εννοούσα ως τεχικές παραμέτρους

    να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φαίδρα, δυστυχώς δεν έχω μάθει την τεχνική, σίγουρα η ομοιοκαταληξία μου βγαίνει αυθόρμητα κ νομίζω την χειρίζομαι σωστά όπου την τοποθετώ, κ μάλλον χωρίς κ πάλι να τα έχω διδαχθεί μου βγαίνει η κλιμάκωση κι κορύφωση κλπ. η λύση δεν ξέρω τι είναι... με το μέτρο μάλλον νιώθω πως δεν τα πάω καλά σε πολλές περιπτώσεις.

    Η αλήθεια είναι μ' αρέσει να "παίζω" με τις λέξεις κ τις παρηχήσεις κ με όλα αυτά που υπάρχουν μα δεν είναι φαερά, αυτά που γοητεύουν κ εσένα...

    Καληνύχτα σου κ σε ευχαριστώ για τα αληθινά σου σχόλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
    Πραγματικά δεν πίστευα πως δημοσιεύοντας ορισμένες αναμνήσεις που αραχνιάζουν στο συρτάρι θα μπορούσα αποσπάσω έστω και ένα θετικό σχόλιο. Σε καμμια περίπτωση δεν είμαι ποιητης. Απλα προσπαθώ να ξεπεράσω την αμεσότητα με τεχνάσματα. Και πάλι καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τυφλά πουλιά
    απ'τις ψυχές μας περιμένουν εξιλέωση.
    Τυφλά πουλιά
    παράσιτα στα είδωλα,οργή και ανανέωση.

    Για άλλη μια φορά φέρνεις πληγές στην επιφάνεια...

    Την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα ερωτικά σου είναι όμορφα,τα τύπου υπαρξιακά γοητευτικά.
    Η " αδικία " που υφίσταται κάποιες φορές ένας που γράφει με την ψυχή του είναι πως δεν τον διαβάζουν ως έργο αλλά ως προσωπικότητα.
    Προσπαθούν να ανακαλύψουν τον ποιητή και χάνουν την ουσία του έργου.
    Σ΄αυτό το χώρο,πιστεύω τα σχόλια μας και τα ελεύθερα κείμενα μας, μας αντιπροσωπεύουν.
    Τα ποιήματα πρέπει να αναγιγνώσκονται με ποιο ελεύθερο πνεύμα .

    Καλησπέρα Κωνσταντίνε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Earentil Aposperiths οι πληγές μόνο αν βγουν στην επιφάνεια έχουν ελπίδα γιατρειάς...

    όμορφη η έμπνευση σου...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δυστυχώς ή ευτυχώς όσο κι αν θέλει να με αποκαλύψει κάποιος, δεν μπορεί Κωνσταντίνε, όσα κείμενα μου κι αν διαβάσει... γιατί όταν γράφω είμαι ένας άλλος...

    Την καλησπέρα κ την ευχαριστία μου έχεις...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε με πάθος!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

- Έκθεση -

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

- Τιποτένιο ποίημα -

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)