Μισά...

Από -















Κρατάω για λίγο την ανάσα
το ξέρω δείχνω τρομαγμένος
αυτό το στέμμα που μου ΄φτιάξαν
είν΄ ένας πόνος μεταμορφωμένος

Δεν περνά αυτή η επικίνδυνη νύχτα
κάποιος του ουρανού τις άκρες κάρφωσε
κι στάχτες της επόμενης ζωής μου
'γίναν στόμα που το φεγγάρι δάγκωσε

Κι όλα ΄μείναν μισά σαν το φεγγάρι
μ΄ αγάπησαν μα χέρι δεν ήρθε να με πάρει
Κι όλα ΄μείναν μισά σαν το φεγγάρι
είχα φτερά που με 'ρίχναν στο χορτάρι

Φοράω και πάλι το χαμόγελο μου
μην καταλάβουν ποτέ τι με πονάει
μα η θλίψη απ΄ τα μάτια το τινάζει
το κάνει ορειβάτη που γλιστράει

Έτσι κρέμονται κι θαμπές αντοχές μου
απ΄ τα μπορεί, τα ενδεχομένως κ τα ίσως
μπορεί αν σ΄ είχα λίγο πάλι κοντά μου
να φτάναμε στων αγγέλων το ύψος

Σχόλια

  1. Eύη Καφούρου Αλιπράντη21 Ιανουαρίου 2009 στις 7:33 π.μ.

    υπέροχα λόγια . Εγώ πιστεύω θα βρεις γερά φτερά ως το φεγγάρι να σε πάνε, και οι αντοχές σου θα δυναμώσουν αν βρεις σωστούς ανθρώπους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κωνσταντίνος Σύρμος21 Ιανουαρίου 2009 στις 8:14 π.μ.

    μμ νομίζω ναι ανθρώπους βρίσκω τελικά... αντοχές έχω κ αποκτώ, φτερά θα πλέξω κι όπου βγει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ✿ܓ21 Ιανουαρίου 2009 στις 9:09 π.μ.

    Υπέροχο!
    Μπράβο καλέ μου!
    Σου εύχομαι να έχεις ένα όμορφο βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κωνσταντίνος Κόλιος21 Ιανουαρίου 2009 στις 2:41 μ.μ.

    Πολύ μ' άρεσε :)
    Όχι μόνο εικαστικά αλλά και ως νόημα.
    Να βρεις σύντομα αυτό που ποθεί η ψυχή σου εύχομαι.
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Mina21 Ιανουαρίου 2009 στις 11:04 μ.μ.

    "Αγαπημένε μου" ......:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κωνσταντίνος Σύρμος22 Ιανουαρίου 2009 στις 2:53 π.μ.

    "Αγαπημένη μου"... :).

    Κωνσταντίνε χαίρομαι! :) να μου λες κ όσα δεν σ' αρέσουν στο νόημα, αυτό μετρά για μένα το νόημα...

    Olgathina Να 'σαι καλά για τα γλυκά σου λόγια! σε ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Earentil Aposperiths22 Ιανουαρίου 2009 στις 5:09 μ.μ.

    Το χαμόγελο σαν το φοράς μπορεί να σου αφήσει αγκίδες στο πρόσωπο.
    Πέτα το αν δεν σου κάνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κωνσταντίνος Σύρμος22 Ιανουαρίου 2009 στις 5:19 μ.μ.

    Πάντα πονούν τα προσωπεία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε με πάθος!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

Από -
Εικόνα
Ειν' η ψυχή μου στεγνή σαν χαώδες πηγάδι σταγόνα δεν θα βρεις  στον πυθμένα ν' αγγίξεις Μην ρωτάς το γιατί παντού βλέπω σκοτάδι εγώ μαύρο θα βλέπω  όσο φως κι αν μου δείξεις Ειν' ο χρόνος πολύς  που η ζωή μου βαστάει μην μου δώσεις ελπίδα  να διψώ για να ζήσω απ' το καράβι αυτό  που μακριά σου με πάει για 'σένα μη ζητάς  στη θάλασσα να βουτήξω Πέτρινη έχω καρδιά μια μέδουσα είχε κοιτάξει τότε που είχα φτερά  κι αληθινά γελούσα τώρα ζω σαν σκιά  όσων κάποτε ζούσα φτηνό του πίνακα  αντίγραφο ,  που 'χα κάποτε υπάρξει Είναι αργά για χαρά είν' αργά για αγγέλους δεν ζητάω πολλά μόνο μια ήσυχη τρύπα εσύ φύγε μακριά  ξέχνα όλα όσα είπα ήταν το κύκνειο άσμα  του αναπόφευκτου τέλους
Διαβάστε περισσότερα

- Έκθεση -

Από -
Εικόνα
(drawning by TheOriginalAbz, deviantart.com ) Έχω εκτεθεί σε διαδρόμους κυκλικούς σε ατελείωτες παρακάμψεις Στα λεπτά που κυλούν σαν δευτερόλεπτα Στα αίτια καθώς απαρνιούνται τα συμβάντα Έχω εκτεθεί στην πρωτοτυπία πριν την μίμηση σε ένα μόνιμο, ουρλιαχτό λύκου Στα φώτα, αυτούς τους εκατομμύρια μηχανικούς ήλιους Στις συνέπειες, εκείνες που θα εφεύρουν το ταξίδι στον χρόνο Ένα ποτάμι ορμητικά λόγια κανένα δεν κατέληξε στην θάλασσα Το φράγμα της υποκρισίας τα σταμάτησε στον λαιμό Αμέτρητο ξοδεύτηκε μελάνι συνδυάστηκαν οι λέξεις σωστά μα δεν βρέθηκαν ικανοί οι αντάξιοι μεταφραστές Ασχήμια είναι τους είπα Η ακαταλαβίστικη ομορφιά
Διαβάστε περισσότερα

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

Από -
Εικόνα
(drawning by braveyunvagabond, deviantart.com ) Στις αμαρτωλάγιες μου σκέψεις έρχεσαι να με μουσκέψεις Κι απ' των δακρύων σου την ύλη του σκοταδιού έφτιαξα πύλη κι έναν βωμό να με λατρέψεις Θόλωσαν οι διαφάνειες ταράτσες ψάχνω στα υπόγεια Ντροπαλά κάνουμε όργια τα μυαλά γλεντούν με άνοιες άρρωστες από λογική παράνοιες Εσύ μια κούκλα ξεχαρβαλωμένη που πάνω στο ράφι περιμένει ένα παιδί να την διαλέξει κι ας ποτέ να μην την παίξει Εγώ ένα ραγισμένο πιάτο στις στοίβας μ' έβαλαν τον πάτο και ποτέ μαζί δεν τρώνε τόσοι κάποιος κι εμένα να με λερώσει Μια ανεπαίσθητη διάλυση όσα πρέπει να ανεχθείς όλο θα δέχομαι την άρνηση όλο θα αρνείσαι να δεχθείς
Διαβάστε περισσότερα

- Τιποτένιο ποίημα -

Από -
Εικόνα
(drawning by TALONABRAXAS, deviantart.com ) Ευχαριστημένοι με τίποτα Χαρούμενοι για το τίποτα Ερωτευμένοι με το τίποτα Φτιαγμένοι από το τίποτα Υπάκουοι στο τίποτα Αφέντες του τίποτα Ζωές που δεν αξίζουν τίποτα Ζωές που αξίζουν ένα τίποτα Λόγια που υπόσχονται το τίποτα Λόγια που δεν υπόσχονται τίποτα Εγώ, που είμαι ένα τίποτα Εσύ, που δεν είσαι τίποτα Θα σε κούρασε το τόσο τίποτα μα εμένα αυτό δεν μου λέει τίποτα
Διαβάστε περισσότερα

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)

Από -
Εικόνα
  Η πρώτη μου ποιητική συλλογή «Εμφάνεια», εκδ. Βακχικών, 2020, έχει ανθολογηθεί στις εξής ανθολογίες: -      «ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΏΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ», του Γιώργου Χ. Θεοχάρη: «Ο,ΤΙ ΧΑΡΤΟΚΟΠΤΕΙ ΕΝ ΤΩ ΑΜΑ, ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΕΙ», εκδ. Ρώμη. -     «ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ 2020», επιμέλεια: Πόπη Αρωνιάδα, Κώστας Λαντάβος. Υπεύθυνος Σειράς: Ντίνος Σιώτης. Εκδ. Κοινωνία των Δεκάτων. Κριτικές για την «Εμφάνεια»: - «Τα Ποιητικά», τεύχος 46, από τον Γιώργο Βέη. - "Culture Book":  Η θεολογία, εκεί έξω/ Κωνσταντίνος Σύρμος, «Εμφάνεια» - Κριτική από τον Απόστολο Θηβαίο - "Culture Book":  Ο αστικός ποιητικός νεονατουραλισμός του Κωνσταντίνου Σύρμου - Κριτική από τον Δήμο Χλωπτσιούδη - "Paspartou", διαβάστε ΕΔΩ , από τον Γιώργο Ρούσκα - «Περί Ου», διαβάστε  ΕΔΩ , από την Ανθούλα Δανιήλ -  "texnesonline", διαβάστε ΕΔΩ
Διαβάστε περισσότερα