Βροχή.

Από -



Βροχή στην γη, βροχή στο τοπίο
άλλοι βρίζουν, άλλοι επιζητούν
νερό η βροχή κι γη άδειο δοχείο
άλλοι διώχνουν άλλοι αναζητούν

Ομπρέλα κρατάς φτιαγμένη για δύο
μα μόνη γοργά περπατάς
κοιτάς τριγύρω, είσαι στο ίδιο σημείο
τυχαίο φίλο σ' αγνώστους ζητάς

Το ταξί που περνά σε μουσκεύει
δεν σε παίρνει, ούτε καν σε κοιτά
τον ουρανό κοιτάς κι συννεφιά χορεύει
σήμερα νιώθεις κι ο θεός να σε πουλά

Τρέχεις μες στην βροχή, η ομπρέλα κλεισμένη
οι στάλες πια διαπερνούν το κορμί
μια αφίσα κοιτάς σαν την ψυχή σου σκισμένη
που λέει για να ζεις μην ζητάς αφορμή.




Σχόλια

  1. Eύη Καφούρου Αλιπράντη23 Ιανουαρίου 2009 στις 3:39 π.μ.

    ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΒΑΛΕ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΗ ΓΙΑΤΙ Η ΚΟΠΕΛΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ. ΜΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΣΕ ΟΛΑ Η ΗΡΩΙΔΑ ΣΟΥ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κωνσταντίνος Σύρμος23 Ιανουαρίου 2009 στις 3:53 π.μ.

    Για εσένα λοιπόν Εύη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΛΙΚΗ23 Ιανουαρίου 2009 στις 9:11 π.μ.

    Πόσα μπορεί συμμαχικά να κρύψει μία ομπρέλα... και πόσα να φανερώσει ξεκάθαρα στην προστασία της...
    Μου άρεσε πολύ το blog σου. Καλώς σε βρήκα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κωνσταντίνος Σύρμος23 Ιανουαρίου 2009 στις 9:57 π.μ.

    Καλώς όρισες Αλίκη, ναι η ομπρέλα είναι μια άτυπη ασπίδα, μα δυστυχώς τίποτα δεν μας προστατεύει από την μοναξιά... μόνο η συνειδητοποιήση της φράσης της αφίσας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Mina24 Ιανουαρίου 2009 στις 1:01 π.μ.

    Σε απολαμβάνω:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κωνσταντίνος Σύρμος24 Ιανουαρίου 2009 στις 1:57 π.μ.

    "Αγαπημένη μου"... στο επόμενο να δεις... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. neni24 Ιανουαρίου 2009 στις 5:32 π.μ.

    Υπέροχη η βροχή,υπέροχο και το στιχάκι σου.Πόσο λατρεύω και εγώ την βροχή,πόσο μου λείπει κάθε φορά..
    Είμαι η Νένη,μόλις σε βρήκα όπως κατάλαβες και αν θέλεις μπορείς να με βρεις στο δικό μου χωματόδρομο!
    Εκεί να δεις βροχή και λάσπη!
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Earentil Aposperiths24 Ιανουαρίου 2009 στις 6:00 π.μ.

    Η βροχή σου φίλε μου είναι πραγματική κάθαρση

    Επί- -διά-από Γνώση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κωνσταντίνος Σύρμος24 Ιανουαρίου 2009 στις 6:16 π.μ.

    Να 'σαι καλά! ναι σε όλους μας λείπει..
    Εγώ είμαι ο Κωνσταντίνος κ θα περάσω εννοείται...

    Φιλιά κ σε εσένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κωνσταντίνος Σύρμος24 Ιανουαρίου 2009 στις 6:22 π.μ.

    Earentil Aposperiths ναι τελικά η βροχή φέρνει την κάθαρση κ κάποιες φορές η ομπρέλα μας καταδικάζει...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε με πάθος!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κύκνειο άσμα...

Από -
Εικόνα
Ειν' η ψυχή μου στεγνή σαν χαώδες πηγάδι σταγόνα δεν θα βρεις  στον πυθμένα ν' αγγίξεις Μην ρωτάς το γιατί παντού βλέπω σκοτάδι εγώ μαύρο θα βλέπω  όσο φως κι αν μου δείξεις Ειν' ο χρόνος πολύς  που η ζωή μου βαστάει μην μου δώσεις ελπίδα  να διψώ για να ζήσω απ' το καράβι αυτό  που μακριά σου με πάει για 'σένα μη ζητάς  στη θάλασσα να βουτήξω Πέτρινη έχω καρδιά μια μέδουσα είχε κοιτάξει τότε που είχα φτερά  κι αληθινά γελούσα τώρα ζω σαν σκιά  όσων κάποτε ζούσα φτηνό του πίνακα  αντίγραφο ,  που 'χα κάποτε υπάρξει Είναι αργά για χαρά είν' αργά για αγγέλους δεν ζητάω πολλά μόνο μια ήσυχη τρύπα εσύ φύγε μακριά  ξέχνα όλα όσα είπα ήταν το κύκνειο άσμα  του αναπόφευκτου τέλους
Διαβάστε περισσότερα

- Έκθεση -

Από -
Εικόνα
(drawning by TheOriginalAbz, deviantart.com ) Έχω εκτεθεί σε διαδρόμους κυκλικούς σε ατελείωτες παρακάμψεις Στα λεπτά που κυλούν σαν δευτερόλεπτα Στα αίτια καθώς απαρνιούνται τα συμβάντα Έχω εκτεθεί στην πρωτοτυπία πριν την μίμηση σε ένα μόνιμο, ουρλιαχτό λύκου Στα φώτα, αυτούς τους εκατομμύρια μηχανικούς ήλιους Στις συνέπειες, εκείνες που θα εφεύρουν το ταξίδι στον χρόνο Ένα ποτάμι ορμητικά λόγια κανένα δεν κατέληξε στην θάλασσα Το φράγμα της υποκρισίας τα σταμάτησε στον λαιμό Αμέτρητο ξοδεύτηκε μελάνι συνδυάστηκαν οι λέξεις σωστά μα δεν βρέθηκαν ικανοί οι αντάξιοι μεταφραστές Ασχήμια είναι τους είπα Η ακαταλαβίστικη ομορφιά
Διαβάστε περισσότερα

- Αμαρτωλάγιες σκέψεις -

Από -
Εικόνα
(drawning by braveyunvagabond, deviantart.com ) Στις αμαρτωλάγιες μου σκέψεις έρχεσαι να με μουσκέψεις Κι απ' των δακρύων σου την ύλη του σκοταδιού έφτιαξα πύλη κι έναν βωμό να με λατρέψεις Θόλωσαν οι διαφάνειες ταράτσες ψάχνω στα υπόγεια Ντροπαλά κάνουμε όργια τα μυαλά γλεντούν με άνοιες άρρωστες από λογική παράνοιες Εσύ μια κούκλα ξεχαρβαλωμένη που πάνω στο ράφι περιμένει ένα παιδί να την διαλέξει κι ας ποτέ να μην την παίξει Εγώ ένα ραγισμένο πιάτο στις στοίβας μ' έβαλαν τον πάτο και ποτέ μαζί δεν τρώνε τόσοι κάποιος κι εμένα να με λερώσει Μια ανεπαίσθητη διάλυση όσα πρέπει να ανεχθείς όλο θα δέχομαι την άρνηση όλο θα αρνείσαι να δεχθείς
Διαβάστε περισσότερα

- Τιποτένιο ποίημα -

Από -
Εικόνα
(drawning by TALONABRAXAS, deviantart.com ) Ευχαριστημένοι με τίποτα Χαρούμενοι για το τίποτα Ερωτευμένοι με το τίποτα Φτιαγμένοι από το τίποτα Υπάκουοι στο τίποτα Αφέντες του τίποτα Ζωές που δεν αξίζουν τίποτα Ζωές που αξίζουν ένα τίποτα Λόγια που υπόσχονται το τίποτα Λόγια που δεν υπόσχονται τίποτα Εγώ, που είμαι ένα τίποτα Εσύ, που δεν είσαι τίποτα Θα σε κούρασε το τόσο τίποτα μα εμένα αυτό δεν μου λέει τίποτα
Διαβάστε περισσότερα

Εμφάνεια - Ποιητική Συλλογή (ανθολογήσεις, κριτικές)

Από -
Εικόνα
  Η πρώτη μου ποιητική συλλογή «Εμφάνεια», εκδ. Βακχικών, 2020, έχει ανθολογηθεί στις εξής ανθολογίες: -      «ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΏΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ», του Γιώργου Χ. Θεοχάρη: «Ο,ΤΙ ΧΑΡΤΟΚΟΠΤΕΙ ΕΝ ΤΩ ΑΜΑ, ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΕΙ», εκδ. Ρώμη. -     «ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ 2020», επιμέλεια: Πόπη Αρωνιάδα, Κώστας Λαντάβος. Υπεύθυνος Σειράς: Ντίνος Σιώτης. Εκδ. Κοινωνία των Δεκάτων. Κριτικές για την «Εμφάνεια»: - «Τα Ποιητικά», τεύχος 46, από τον Γιώργο Βέη. - "Culture Book":  Η θεολογία, εκεί έξω/ Κωνσταντίνος Σύρμος, «Εμφάνεια» - Κριτική από τον Απόστολο Θηβαίο - "Culture Book":  Ο αστικός ποιητικός νεονατουραλισμός του Κωνσταντίνου Σύρμου - Κριτική από τον Δήμο Χλωπτσιούδη - "Paspartou", διαβάστε ΕΔΩ , από τον Γιώργο Ρούσκα - «Περί Ου», διαβάστε  ΕΔΩ , από την Ανθούλα Δανιήλ -  "texnesonline", διαβάστε ΕΔΩ
Διαβάστε περισσότερα